Byblos kent een groot, oeroud gebouw dat de Franse archeologen aanduidden als de “Grande Résidence”. Groots was het zeker, althans voor wie zo praktisch is geen energie te verspillen aan het opwerpen van piramiden.
Videos over Byblos
Het plateau waarop Byblos verrees, bestaat uit twee keihard geworden duinen. Daar tussenin lag nog tot in de jaren dertig van de vorige eeuw een bron.
Videos over Byblos
Byblos is interessant omdat het feitelijk de eerste wereldhaven is. Dankzij de rivier de Adonis was het eenvoudig cederhout uit de Libanonbergen naar de kust te brengen.
Videos over Byblos
De naam Adonis is onmiskenbaar Semitisch – Adon betekent zoiets als “heer” – maar over de oudste, Fenicische mythe valt weinig te weten.
Videos over Byblos
Pas na ongeveer 3500 v.Chr. deed metaalgebruik in Byblos zijn intree. En dan vooral zilver. Dat duidt op een vorm van ruilhandel, want de dichtstbijzijnde ader is 300 kilometer ten noorden van de nederzetting.
Videos over Byblos
In Byblos vestigden de eerste mensen zich ergens in het zevende millennium op een plateau naast de zee. We weten niet precies wanneer dit gebeurde. Dat heeft iets te maken met de opgraving.
Videos over Byblos
De historische havenstad Byblos, in het huidige Libanon, speelde vanaf ongeveer 3000 v.Chr. een grote rol in het Middellandse Zeegebied en het Midden-Oosten, onder andere door de handel in cederhout.
Welke tempels waren er in de belangrijke stad te vinden?
Dat is schrikken: drie dagen geleden overleed John P. Meier op tachtigjarige leeftijd. Hij is de auteur van A Marginal Jew, een ooit als driedelig werk begonnen studie over Jezus van Nazaret die uitgroeide tot vijf boeken.
Machnaqa – je spreekt de /q/ in het Libanees niet uit – is een klein dorp op de westelijke hellingen van het Libanongebergte, halverwege de aloude heilige stad Byblos en de bronnen van de Adonisrivier bij Afqa.
"Nu al treden er veel antichristen op, en daardoor weten we dat dit het laatste uur is. Ze zijn uit ons midden voortgekomen maar ze hoorden niet bij ons, want als ze werkelijk bij ons hadden gehoord, zouden ze bij ons gebleven zijn."
Een archetype is de oudst-mogelijke reconstructie van een tekst. Het zijn dus niet de precieze woorden die deze of gene antieke auteur heeft geschreven. Het is maar de vraag of er een origineel is geweest.
De in het RMO getoonde publicaties hebben allemaal iets te maken met de Leidse universiteit of met een Hollandse uitgever. De Groot, Van Schurman, Huygens, Boerhaave, Linnaeus, Einstein. De Bijbel ligt er in de vorm van de Statenvertaling.
Dankzij de officier Ammianus Marcellinus hebben we een Romeinse beschrijving van China. Die beschrijving spiegelt keurig met de Chinese beschrijving van Dà Qín: allebei zijn het halve utopieën.
De Romeinen en Karthagers streden ruim een eeuw om de heerschappij in het Middellandse Zeegebied.
De vergeten oorlog – Jona Lendering
De Openbaring van Johannes heeft niet alleen gediend als inspiratie. Er gaat invloed van uit. De door Johannes van Patmos beschreven ideeën over een rampzalig einde der tijden hebben eeuwenlang structuur gegeven aan ons denken.
Ruilhandel is op zich een vrij natuurlijk proces, dat archeologen al in de Steentijd kunnen documenteren, maar er zit een addertje onder het gras: de wensen van de partijen, die verschillende dingen aanleveren en nodig hebben, zijn asymmetrisch. Hoe worden ze het eens over de waarde?
De uitvinding van het geld
In het najaar van 218 v.Chr. trekt de Karthaagse veldheer Hannibal in vijftien dagen over de Alpen. Zijn vijanden, de Romeinen, waren hier nauwelijks op voorbereid en door deze operatie veranderde het verloop van de Tweede Punische Oorlog (218-201 v.Chr.).
Een kwitantie van de Fiscus Judaicus, een alleen door Joden te betalen belasting, die de wegen van joden en christenen uit elkaar deed gaan.
De heerschappij van keizer Domitianus markeert het scheiden der wegen (the parting of ways) van christendom en rabbijns jodendom. Eind eerste eeuw transformeerde het Joodse volk in twee gescheiden religies.
Oudheidkundige Jona Lendering bracht recent een bezoek aan Irak. Hij bezocht onder meer de Sumerische steden in het zuiden, dronk thee bij de Moeras-Arabieren, was verbaasd over de ontwikkeling van toeristische faciliteiten in Babylon, bezocht de Assyrische hoofdsteden Aššur, Nimrud, Khorsabad en Nineveh.
De oudste vermelding over de cycloop is te vinden in het negende boek van Homeros’ Odyssee. Het verhaal is wereldberoemd. Na een landing op een eiland worden Odysseus en twaalf metgezellen gevangen genomen door de cycloop Polyfemos, die hen samen met een schaapskudde in een grot vasthoudt en zijn gasten wil verslinden.