Een vrijetijdsarcheoloog ontdekte een paar weken geleden enkele grondverkleuringen op een locatie in Riemst waar ontzodingswerkzaamheden aan de gang waren in verband met de aanleg van een paardenpiste. De Zuid-Oost-Limburgse Archeologische Dienst (ZOLAD) vond vervolgens op een oppervlakte van ongeveer 1.500 vierkante meter een twintigtal archeologische sporen.
Op deze locatie blijkt ongeveer 7000 jaar geleden een gebouw te zijn opgetrokken door mensen van de zogenaamde “bandkeramische cultuur”, de eerste landbouwers in West-Europa.
Bandkeramische boerderij
Onderzoekers van het VIOE constateerden dat de gevonden sporen tot één grote structuur behoorden. Grote paalsporen en de omvang van het gebouw (circa 25 bij 6,5 meter) maakten dat de archeologen vermoeden dat het om een plattegrond van een bandkeramische boerderij ging. Dit vermoeden werd later bevestigd door enkele vondsten van handgevormd aardewerk met typische versiering in banden en stroken en van karakteristieke vuurstenen werktuigen.
Bandkeramische huizen bestaan traditiegetrouw uit drie delen: het noordwestelijke deel, dat geïnterpreteerd wordt als een (extra) woonruimte of stalling, een middenruimte als woon-werkruimte en het zuidoostelijke deel als opslagruimte. Langs de huizen liggen kuilen die gegraven werden om leem te winnen en die daarna gevuld werden met huishoudelijk afval. De onderzoekers vermoeden dat het plateau waar de vindplaats zich bevindt bezaaid moet liggen met dit soort huishoudelijk afval.
