Helios is de zonnegod uit de Griekse mythologie. Elke dag doorkruist hij met zijn vurige zonnewagen de hemel, van oost naar west. Zijn Romeinse tegenhanger is Sol. In verhalen en beeldtaal staat Helios symbool voor licht, waakzaamheid en kosmische orde.
Taak
Dagelijks rijdt Helios in zijn wagen langs de hemel. Deze wordt voortgetrokken door vier gevleugelde strijdpaarden. De zonnegod begint zijn rit in het oosten en eindigt deze in het westen. Op zijn hoofd draagt hij een krans van lichtgevende zonnestralen. Als het werk erop zit, keert Helios in een gouden vaartuig over de oceaan (Oceanus) terug naar zijn paleis in het oosten.
Helios is niet alleen de zonnegod, maar wordt ook wel de god van het zicht genoemd. Doordat zijn zonlicht overal doordringt, zag hij alles. Zo had hij volgens de oude Grieken bijvoorbeeld als enige de ontvoering van Persephone, de dochter van Demeter, gezien.

Kinderen
De zonnegod heeft meerdere nageslachten voortgebracht met verschillende oceanides en nimfen. Zo zijn Circe, de tovenares en Pasiphaë dochters van hem. De bekendste zoon van Helios is Phaëton. In een mythe wordt beschreven hoe de jongen wilde bewijzen dat de zonnegod zijn vader was door de zonnewagen één keer te besturen. Dit liep echter fataal af.
Rhodos
Apollo
In de klassieke mythologie wordt Helios ook wel vereenzelvigd met de god Apollo. Eigenschappen van Helios werden na verloop van tijd toegedicht aan deze Olympische zonnegod, die soms ook werd aangeduid met een oude bijnaam van Helios: Phoebus Apollo (Phoibus Apollon), wat ‘de stralende’ betekent. Hoewel Apollo ook wel de titel van zonnegod toegewezen kreeg, voerde hij nooit zijn werk uit. Dit bleef de taak van Helios.


Bronnen ▼
-https://www.theoi.com/Titan/Helios.html#Family
-Mythologie – C. Scott Littleton (Librero) p.142, 184
-De Grote Mythologie Encyclopedie – Arthur Cotterell e.a. (Veltman) p. 48