Iedereen kent de vraag “wat eten wij vandaag” En het antwoord is meestal: “een soepje, aardappelen, vlees en groente en een toetje”. De werkelijkheid is vaak grappiger. Want ook al staan wij er niet bij stil, met een bintje, een chateaubriand met bismarckgarnituur en een pêche melba verorberen wij in feite een bord met beroemdheden.

In deze rubriek worden de achtergrondverhalen van diverse culinaire woordmakers beschreven.

De broers Kellogg – Kellogg cornflakes

Een Kellogg-ontbijt is een ontbijt van dunne maïsvlokken of cornflakes, dat is ontwikkeld door dokter Harvey Kellogg (1852-1943) en zijn broer Will Keith Kellogg (1850-1951). John Harvey studeerde medicijnen aan het Bellevue Hospital Medical College in New York City. Evenals zijn broer was hij lid van de Adventistenkerk, die als vegetarische geloofsgemeenschap de ideeën van Graham propageerde. Deze kerk stichtte in Michigan een sanatorium voor lijders aan kwalen die direct of indirect met de stofwisseling te maken hadden en trok in 1876 John Harvey Kellogg aan als geneesheer-directeur.

Om een patiënt te helpen wiens gebit brak bij het kauwen van een hard soort scheepsbeschuit ontwikkelde hij samen met zijn broer het Kellogg-ontbijt. In 1898 werd dit product voor het eerst machinaal gemaakt.

Will Keith Kellogg kocht zijn broer uit en richtte in 1906 de Kellogg Toasted Corn Flakes Company op, die dit product op grote schaal verspreidde. Door goede reclametechnieken en de constante kwaliteitsverbetering van de graanproducten maakte de firma een enorme expansie door. In 1922 werd de naam veranderd in Kellogg Company, omdat het assortiment zich niet langer beperkte tot cornflakes.

John Harvey Kellogg richtte diverse sanatoria op en schreef daarnaast verschillende medische verhandelingen. Will Keith richtte zich als ondernemer vooral op economische activiteiten rond de cornflakesindustrie. Daarnaast was hij een bekend filantroop. In 1930 richtte hij de WK Kellogg Foundation op die een groot aantal sociale activiteiten financierde. Ook legde hij een vogelreservaat aan en bouwde diverse scholen en jongerencentra.

Stroganoff – Boeuf Stroganoff

In de zestiende eeuw bezat de Russische koopmansfamilie Stroganoff uitgestrekte landerijen en zoutziederijen in de Oeral. Aan hun initiatief en werklust is het te danken dat Siberië werd opengelegd en de beloning was dat de familie in de achttiende eeuw in de adelstand werd verheven. Bij die status hoorde natuurlijk een Franse kok, die op zijn beurt weer de familie onsterfelijk maakte met de boeuf stroganoff.

Dit gerecht in Siberië ontstaan zijn op een dag dat de kok ontdekte dat het vlees totaal bevroren was. Hij kon het alleen in flinterdunne reepjes snijden. Het adjectief stroganoff, ook wel geschreven als stroganov, slaat vooral op rundvlees: in dunne reepjes gesneden, met roomsaus overgoten, gegarneerd met in boter gefruite uien en geserveerd met pilav en gebakken champignons.

Vele Stroganoffs maakten naam op diplomatiek, militair en cultureel gebied. Het vermaarde Stroganovpaleis in Sint Petersburg herinnert nog aan hen. Verantwoordelijk voor de verspreiding van de Boeuf Stroganoff is de Franse meesterkok Auguste Escoffier, die het gerecht in 1891 opnam in zijn standaard werk L’Art Culinaire.

www.buistbelevingsprojecten.nl

Boek: De taal van toen