Voormalig president van Roemenië. Ion Iliescu volgde de communistische dictator Nicolae Ceauşescu op nadat deze in 1989 was afgezet. Na de Roemeense Revolutie van 1989, waarin Iliescu een leidende rol had, wordt hij voorlopig president.
In 1990 wordt hij op democratische wijze tot de nieuwe president van Roemenië gekozen. Hij blijft dan president tot 1996. Ion Iliescu wordt daarna opgevolgd door Emil Ion Constantinescu, maar wordt in 2000 opnieuw president. Zijn tweede termijn als president van Roemenië loopt in 2004 af.
Tijdens het bewind van dictator Ceauşescu was Ion Iliescu lid van de communistische partij. Als hij in ’89 president wordt ontwikkelt hij zich echter tot een sociaal-democratisch politicus en richt hij in zijn land de Democratische Partij op. Tijdens het bewind van Iliescu treedt Roemenië toe tot de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie, een na de Tweede Wereldoorlog opgerichte organisatie ter ondersteuning van het Noord-Atlantische Verdrag dat op 4 april 1949 in Washington werd getekend.
Controversieel
Hoewel Roemenië met Ion Iliescu aan het roer een stabielere periode doormaakt dan onder het bewind van Nicolae Ceauşescu het geval was, is er ook kritiek op de president die er volgens sommigen toch oud-communistische methoden op na hield.
Hij is onder meer omstreden vanwege het neerslaan van een vreedzame protestactie van de bevolking tegen de deelname van oud-communisten aan de verkiezingen in 1990. Op 13 juni wordt de demonstratie op de Piata Universitatea, een plein tegenover de universiteit van Boekarest, hardhandig opgebroken door de oproeppolitie. Als dit tot ernstige onlusten leidt roept president Iliescu mijnwerkers op naar Boekarest te komen om orde op zaken te stellen. Deze mijnwerkers, er komen honderden op de oproep af, houden vervolgens twee dagen huis in de hoofdstad. Als gevolg van deze actie overlijden tenminste zes personen. Ongeveer 5000 personen raken gewond.
De mijnwerkers schreeuwen tijden hun acties leuzen als Moarte intelectualilor! (Dood aan de intellectuelen) en Noi muncim, nu gândim (Wij denken niet, wij werken).
Beelden van de hardhandig opgebroken demonstratie bij de universiteit van Boekarest in 1990. De video is in elkaar gezet en becommentarieert door een tegenstander van het optreden van de politie en de mijnwerkers:
