Het was aan de vriendelijkheid van de Belgische radiomedewerker Jan Cottaar (1915-1984) te danken dat de Nederlandse luisteraar in 1951 wist dat Wim van Est zojuist als eerste Nederlander de gele trui had veroverd. Als die tenminste op de Belg had afgestemd, want het was nog op geen Nederlandse zender te horen.
“De journalist in mij stond zich te verbijten van ellende: zulk nieuws en het dan niet heet van de naald te kunnen spuien!”
Het was ook een hels karwei om te begrijpen wat zich in de laatste meters voor de eindstreep allemaal afspeelde. Vooral tijdens een massasprint was het zweten, want wie was nou in hemelsnaam wie? “Met één oog moest je er dan de overwinnaar uitpikken, met het andere de nummers twee en drie en … ja, dan moest je toch óók nog een oogje over hebben voor een paar Nederlanders.” Zo sloeg Cottaar zich door de Tour heen.
Die gele trui én de beroemde val van Van Est in een ravijn zouden alles veranderen voor de Nederlandse radio. Vanaf dat moment waren er dagelijks twee uitzendingen vanuit Frankrijk met een finishverslag en een nabeschouwing.
~ Nationaal Historich Museum
