De Fransman Louis Braille is de uitvinder van het brailleschrift voor blinden, dat ook naar hem vernoemd is. De uitvinder werd in 1809 geboren als zoon van een leerbewerker. Op driejarige leeftijd verliest Braille zijn gezichtsvermogen als hij in de werkplaats van zijn vader met zijn gezicht in een mes valt.
In dit schrift worden gewone letters in reliëf door het papier gedrukt waardoor men kan voelen welke letters en woorden er geschreven zijn. Erg makkelijk is dit systeem echter niet.
Nachtschrijven
In het jaar dat Louis Braille op het Nationale Instituut voor Blinde Kinderen (1819) arriveert, introduceert de Franse legerkapitein Charles Barbier een ander systeem dat hij ‘nachtschrijven’ noemt. Dit schrift werd gemaakt zodat men op het slagveld ook ’s nachts berichten kon lezen. Het schrift heeft een grondpatroon van twaalf tastbare stippen.
Louis Braille maakt op 15-jarige leeftijd kennis met het schrift en probeert het dusdanig aan te passen dat het ook door blinden gebruikt kan worden. Het eerste wat hij doet is het aantal stippen terugbrengen naar zes. Hierna werkt hij een alfabet uit en creeërt hij een aantal samenstellingen die de leessnelheid moeten bevorderen.
Brailles systeem wordt in 1829 gepubliceerd. De jaren hierna wordt het verder verbeterd en ingevoerd op het Nationale Instituut in Parijs.
Braille wereldwijd in gebruik
De uitvinder stierf in 1852 aan de gevolgen van tuberculose. Op dat moment werd het brailleschrift nog niet overal gebruikt. Wereldwijd werd er in deze periode gewerkt aan lees- en schrijfsystemen voor blinden. In de jaren zestig van de negentiende eeuw wordt in Amerika het zogenaamde ‘New York-stippensysteem’ gebruikt.
Uiteindelijk wordt vrijwel overal toch gekozen voor de methode van Louis Braille. Tijdens een internationale conferentie in 1932 wordt besloten dat zijn systeem in Engelstaligen landen als standaard wordt ingevoerd. Wereldwijd is het systeem momenteel het meest gangbare leessysteem voor blinden.
- Boek: Een kennismaking met braille
- Lijst met andere uitvindingen
