De ondergrondse tunnel begon bij een van de barakken in het kamp. Hij liep in de richting van de kampomheining. Mogelijk werd hij gegraven door gevangenen van het Sonderkommando. Deze gevangen moesten in Sobibor onder meer de lijken van vermoorde Joden verbranden.
Wojciech Mazurek, een van de leiders van het onderzoeksteam, denkt overigens dat de tunnel niet door gevangenen is gebruikt om te ontsnappen. De Duitsers zouden de tunnel hebben ontdekt en hem vervolgens hebben dichtgegooid. De leden van het Sonderkommando zouden hierna zijn gedood.
Identiteitsplaatje
Op het terrein van het voormalige kamp wordt al jaren archeologisch onderzoek verricht. Archeologen hopen er sporen te vinden uit de periode van het bestaan van het vernietigingskamp. Sinds 2001 zijn er onder meer tanden en botfragmenten gevonden, maar ook sieraden, sleutels en munten werden ontdekt. Vorig jaar werd een identiteitsplaatje gevonden van Lea Judith de la Penha, een zesjarig meisje uit Amsterdam dat in de zomer van 1943 om het leven werd gebracht.
Vernietigingskamp Sobibor was actief van april 1942 tot en met oktober 1943. In die periode werden in het kamp zeker 170.000 Joden uit verschillende Europese landen door vergassing om het leven gebracht, onder wie ruim 33.000 uit Nederland. Na de opstand van Sobibor, oktober 1943, besloten de Duitsers het vernietigingskamp te sluiten.
Overzicht van boeken over de Tweede Wereldoorlog
