Dark
Light
Hoe God verdween uit Gieten
Trouw-redacteur Emiel Hakkenes groeide op in een gereformeerd gezin in het Drentse plattelandsdorp Gieten. Langzaam maar zeker verdween het geloof uit zijn leven. Hakkenes vroeg zich af hoe dit zo kwam. In God van de gewone mensen doet hij uitvoerig verslag van zijn speurtocht door de annalen van zijn gelovige voorgeslacht. En reflecteert hij op zijn eigen jeugd in Gieten
![Heures à lusaige de Romme. Paris : pour Symon Vostre [par] Philippe Pigouchet, 22 augustus 1498.](https://historiek.net/wp-content/uploads-phistor1/2013/12/meermanno-getijdenboek-ft.jpg)
Boek van de Maand: Getijdenboek uit 1498
Museum Meermanno ‘Boek van de Maand’ (december) Vanaf ca. 1490 werden door enkele ondernemende drukkers in Frankrijk en met name in Parijs getijdenboeken gedrukt. Zeker tot 1530 werd het getijdenboek een regelrechte bestseller, met een aantal drukkers die zich in dit genre specialiseerden. Naast de ´gewone´ papieren exemplaren werden er voor de luxemarkt ook exemplaren op perkament gedrukt. Philippe Pigouchet
Rome en het Nieuwe Testament
In het boek Rome en het Nieuwe Testament schetst theoloog en historicus Martin Heikoop de Romeinse context van het vroege christendom. Het boekje is vlot geschreven, maar het perspectief is – vanuit het oogpunt van de historicus – eenzijdig. Heikoop schrijft namelijk vooral als theoloog en niet als geschiedkundige.
Portugese joden in Amsterdam en de eerste synagogen
De Portugese Synagoge, Snoge of Esnoga genoemd, is het in 1675 in gewijde gebedshuis van afstammelingen van uit Spanje en Portugal afkomstige joden. Deze Sefardiem (uit Sefarad, Spanje) verlieten het Iberisch schiereiland ten gevolge van de verdrijving en gedwongen bekering tot het christendom, eerst in Spanje in 1492 en vervolgens in Portugal vanaf 1497.
Het fietsvraagstuk
Na zijn huwelijk ontpopt schoenmaker Nicolaas, mijn overgrootvader, zich als nieuwe bekeerling algauw tot een spilfiguur in de gereformeerde kerk van het Oost-Groningse Stadskanaal. Hij wordt benoemd tot lid van een commissie die moet oordelen over een prangende kwestie: mag een arbeider uit het veen, voor wie een bezoek aan de kerkdienst een wandeling van algauw twee uur betekent, op
Otto van Rees en de Pietà kapel van de Obrechtkerk
Toen Otto van Rees in 1931 de opdracht voor de beschildering van de Pietà kapel van de Obrechtkerk in Amsterdam aannam, vormde het vertrekpunt van zijn ontwerp het aanwezige beeld dat naar verluidt uit een Frans atelier afkomstig was. In zijn eerste opzet koos hij blijkens een gouache voor een veelkleurige barok-geïnspireerde opzet met musicerende engelen in contrapost. Uiteindelijk besloot hij:
Vreemde verlichting
De periode van de Verlichting mag zich in een toenemende belangstelling verheugen, niet alleen onder vakhistorici maar eveneens bij een algemeen geïnteresseerd publiek. Die betrekkelijke populariteit geldt zeker ook het domein van de religie.
Gerestaureerde incunabel uit 1497
In 1908 meldde de Belgische verzamelaar V.A. de la Montagne dat hij een exemplaar had gekocht van een tot dan toe een onbekende druk van de Leidse drukker Hugo Janszoon van Woerden. Het boekje, dat ‘in wandalen handen was geweest’, was zwaar gehavend: sommige bladen ontbraken volledig, andere verkeerden in een beroerde staat, onder meer omdat de houtsneden er ruw
Escher en de islam
De tekeningen en houtsnedes van de Friese grafische kunstenaar Maurits Cornelis Escher (1898-1972) zijn wereldberoemd. Vrijwel elke Nederlander kent zijn surrealistische prenten, maar ook in het buitenland wordt zijn werk bijzonder gewaardeerd. Zelf verbleef Escher twintig jaar van zijn leven in landen als Italië, Spanje en Frankrijk. Deze reizen leidden tot opmerkelijke buitenlandse invloeden op zijn werk.
De Dode Zeerollen: niet-Bijbels en niet-sektarisch
De Dode Zeerollen is een inhoudsrijke en mooi geïllustreerde bundel, uitgegeven door het Drents Museum in het kader van de gelijknamige tentoonstelling. Het is in één woord een prachtdocument.
Boek over pausen sloopt fundamenten christendom
“Het christendom kon pas zegevieren doordat het heidense gewoonten en opvattingen aannam, het communisme prijsgaf (vrijwillige bijdragen voor de diaconie kwamen ervoor in de plaats), de slavernij liet voortbestaan en hierdoor z’n oorspronkelijke karakter verloochende. De christelijke gemeente of gemeenschap van gelovigen, die de kerk vormde, werd al in de eerste drie eeuwen gedomineerd door al dan niet celibatair levende
