Als oplossing voor de grote toestroom van Joodse vluchtelingen, besloot de Nederlandse overheid nog voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog tot de bouw van een centraal opvangkamp. Het oog viel op een vlakte in de gemeente Ermelo, het Elspeterveld. De Ermelose gemeenteraad ging akkoord, maar toch kwam het kamp er niet. Koningin Wilhelmina had bezwaren tegen een kamp vol vluchtelingen op slechts twaalf kilometer van haar buitenverblijf.