Een week geleden werd bekend dat Herinneringscentrum Kamp Westerbork markeringen wil gaan plaatsen bij alle voormalige Joodse werkkampen in Nederland. Dit zijn er ruim veertig. Deze kampen werden in oktober 1942 opgeheven. Alle Joodse mannen moesten toen vertrekken naar kamp Westerbork.
De stichting Joodse Werkkampen
is blij met het voornemen van Herinneringscentrum Kamp Westerbork en heeft zelf plannen voor een nationaal museum voor Joodse Werkkampen. Samen met Westerbork probeerde de stichting eerder om in Vledder zo’n museum van de grond te krijgen. In dit Drentse dorp staat nog een barak op de authentieke plaats van het werkkamp. Een museum bleek in Vledder echter onhaalbaar. In het voormalig munitiecomplex in Nieuw Balinge denkt de stichting nu een nieuwe potentiële locatie te hebben gevonden. Niek van der Oord, voorzitter van de stichting:
Daar reageerde de omgeving enthousiast op de plannen van de Stichting Joodse Werkkampen. Ook andere instanties zien heil in de museumplannen in die omgeving. Op een steenworp afstand van Nieuw Balinge lag het werkkamp Mantinge en in een straal van twaalf kilometer rond het complex waren de kampen Kremboong, Geesbrug, Stuifzand en Orvelte gesitueerd. Bovendien is het voormalig kampterrein Westerbork ook in de nabije omgeving.
Het nieuwe museum krijgt de naam Bedreigd Bestaan.
Wat de stichting Joodse Werkkampen betreft is de rol van de ruim veertig werkkampen in Nederland lange tijd onderbelicht gebleven. De stichting heeft op de locatie van verschillende werkkampen al monumenten opgericht. In 2002 deed de stichting dat bijvoorbeeld op de locatie van kamp Ybenheer in Fochteloo. Een jaar later bracht de stichting het boek Jodenkampen uit. Daarin wordt de geschiedenis van diverse werkkampen in het Drents-Friese grensgebeid geschetst.
De afgelopen jaren plaatste de stichting ook nog monumenten bij Norg, Balderhaar en Kloosterhaar. Plaatselijke initiatieven leidden daarnaast tot monumenten in onder meer Gijsselte, Vledder, Kremboong en Molengoot. Niek van der Oord:
Het was voor ons als stichting onmogelijk op alle veertig locaties een monument te plaatsen. Dat het herinneringscentrum nu álle plaatsen wil markeren juichen wij dan ook zeer toe.
