President Johnson was trots op zijn geslachtsdeel

De Amerikaanse president Lyndon B. Johnson (1908-1973) is vooral bekend als degene die de Amerikaanse deelname aan de Vietnamoorlog flink intensiveerde. Op binnenlands gebied maakte de flamboyante en excentrieke Johnson naam met sociale en emanciperende wetgeving, zoals de Civil Rights Acts uit 1964. Wat minder bekend is over deze 36e Amerikaanse president is dat hij verbaal erg sterk was, een vurig karakter had en mensen in zijn omgeving probeerde te vermaken en imponeren met, soms sterke, verhalen. Een van de verhalen die over Johnson de ronde doen, is dat hij vol trots zijn mannelijke trots – volgens de overlevering een grootformaat gereedschapsstuk – aan mensen in het Witte Huis liet zien. En daar dan grappen over maakte. Hoe zit dit precies?

De penisgrappen van Lyndon B. Johnson

Het gedrag van president Lyndon B. Johnson richting mensen rondom hem, is bekend als ‘The Johnson Treatment‘. Dit hield in dat hij anderen overdonderde en verraste, zowel verbaal als met daden. Johnson wilde anderen laten zien dat hij macht had. Volgens insiders in het Witte Huis liet Johnson in de toiletruimte geregeld zijn penis uit zijn broek hangen en liep dan, al pratend, naar een ander toilet. Een bekende anekdote is dat hij een gesprekspartner die naast hem stond al zwaaiend met zijn gereedschap – door hemzelf vaak Jumbo genoemd – de vraag stelde…

“You ever seen anything this big?”

Tegen een kledingmaker klaagde Johnson eens dat zijn broek te strak rond zijn kruis zat. Johnson zou, vertaald naar het Nederlands, het volgende gezegd hebben:

“De naden van de broek rond mijn kruis zitten te strak. (…) Het is net alsof ik over prikkeldraad rijdt. Kun je bij de rits een centimeter extra ruimte maken, zodat ik mijn penis naar buiten kan laten hangen als ik dat wil?”

Weer een andere anekdote verhaalt hoe Johnson, die geregeld een eindje ging rijden om bier in te slaan, eens langs de kant van de weg aan het plassen was met naast hem een bevriende FBI-agent. De wind ving Johnsons plasstraal op en blies de urine over het been van de agent heen. Toen de agent Johnson hierop attendeerde, zei Johnson:

“Ik weet dat ik over je been pis. Dat is mijn voorrecht!”

Het kon echter nog gekker. Toen Johnson in 1964 door Witte Huis-verslaggever Frank Cormier geïnterviewd werd, op een bloedhete dag, deed hij tijdens het interview al zijn kleren uit – ook zijn onderbroek – en ging het gesprek naakt verder.

‘Johnson’ was in de Verenigde Staten al langer een term voor het mannelijke lid

Een interessant detail is dat Amerikaanse jongeren al sinds 1863 – dus honderd jaar voor Lyndon president werd – het begrip ‘johnson’ in de straattaal (‘slang’) gebruikten als alternatieve benaming voor penis. Vermoedelijk speelde Lyndon hierop in met zijn piemelgrapjes. In een verklaring op internet wijst iemand erop dat het een soort traditie is om het mannelijk lid een mannennaam te geven, zoals Dick (de bekendste), Peter, Willy, John-Thomas of, inderdaad, Johnson.

De obsessie voor de penissen van Amerikaanse presidenten

In de Verenigde Staten is er in de media geregeld, al sinds de achttiende eeuw, een bepaalde fascinatie geweest voor het geslachtsdeel van de president. Had bijvoorbeeld Abraham Lincoln een Afro-Amerikaanse minnares? Hoe zat het met de vriendinnen van John F. Kennedy? Wat vonden die van de ‘presidential penis‘? En niet te vergeten trok ook Bill Clinton de aandacht vanwege diverse seksschandalen in en rond het Witte Huis. Een advocaat in de zaak-Paula Jones merkte over Clinton op:

“In termen van grootte, vorm, richting, of wat je ook wilt verzinnen, is de president normaal geschapen. Er zijn geen vlekken, er zijn geen moedervlekken, er zijn geen gezwellen.”

Maar de presidenten kunnen er dus zelf ook wat van. Zo beschuldigde Thomas Jefferson zijn concurrent John Adams er tijdens de presidentiële campagne van 1800 van dat hij qua karakter een hermafrodiet was, dus zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen had. Donald Trump, om een laatste voorbeeld te noemen, liet ziet zich tijdens de verkiezingscampagne in 2016 in de media ontvallen dat hij ‘goed geschapen’ was en niks te klagen had als het op zijn gereedschap aankwam.

Lees ook: Pijnlijke uitspraken van Nederlandse politici
Of over deze excentriekeling Pietro Aretino: eerste moderne journalist lachte zichzelf dood

Bronnen ▼