Het archief heeft meer dan duizend oude rapporten van scheepsartsen van de Royal Navy digitaal toegankelijk gemaakt. Onder de stukken onder meer verslagen van verschillende scheepschirurgijn en hun assistenten die dienden op schepen van de militaire vloot van het Verenigd Koninkrijk.
De, soms erg kleurrijke, gedigitaliseerde rapporten dateren uit de periode 1793 tot 1880.
“Wat zullen we doen met de dronken zeeman?” Een leuk kinderliedje, maar in de negentiende eeuw moest menig scheepsarts echt proberen een goed antwoord te vinden op die vraag. Niet zelden kreeg hij te maken met de gevolgen van overmatig alcoholgebruik. Dat drankgebruik in de negentiende eeuw op schepen voor veel problemen zorgde, was bekend. De arts William Warner vond dat op 17 april 1813 ook. In zijn dagjournaal schreef hij toen:
Drunkenness nowadays in the Navy kills more men than the sword – I am sure of it.
De journalen van de verschillende scheepsartsen geven een uniek inkijkje in het negentiende-eeuwse zeemansbestaan. De artsen, maar dus ook de gewone zeelieden, kregen tijdens de reizen te maken met uiteenlopende problemen. Niet alleen met de gevolgen van drankmisbruik. Van haaienbeten tot vuurgevechten en van een beet door een vogelspin tot seksueel overdraagbare aandoening. Als er medische problemen waren werd er een beroep op de scheepsarts gedaan.
Medici die dienden bij de Royal Navy waren verplicht uitgebreid verslag te doen van de medische toestand van de zeelieden en eventuele behandelingen te beschrijven.
De gedigitaliseerde en gecatalogiseerde bestanden zijn te vinden op www.nationalarchives.gov.uk/surgeonsatsea
