In de Griekse mythologie is Sirius (Seirios) de naam van de hond van Orion, een reusachtige jager die na zijn dood als sterrenbeeld aan de hemel werd geplaatst. Ook Sirius kreeg na zijn dood een plaats aan het hemelgewelf, als helder schijnende ster.
Sirius staat bekend als de helderste ster van de nachtelijke sterrenhemel en maakt onderdeel uit van het sterrenbeeld Grote Hond (Canis Major). De oude Egyptenaren kenden de ster onder de naam Sopdet (Sothis). Volgens hun kalender begon het jaar wanneer deze ster aan de hemel verscheen, volgens de moderne tijdrekening meestal zo rond 19 juli. De Egyptenaren keken met smart naar het verschijnen van de ster uit, omdat zijn komst het begin inluidde van de zogeheten achet, de voor Egypte zo belangrijke overstromingsperiode.
In onze contreien duiden meteorologen de periode tussen 20 juli en 20 augustus vandaag de dag nog wel eens aan als de ‘hondsdagen’. Deze vier weken staan vanouds bekend als de warmste periode van het jaar.
Sirius Zwarts
Harry Potter-liefhebbers denken bij de naam Sirius vermoedelijk aan Sirius Zwarts (Sirius Black), een zogenoemde faunaat (animagus) die in staat is de gedaante van een dier aan te nemen. In het geval van Sirius Zwarts is dat uiteraard een hond.
Bronnen â–¼
-Mythen uit het oude Griekenland – Hein van Dolen (Prometheus, 2015) p.42
-Mythologie – C. Scott Litleton – p. 37,45,68