Eind jaren dertig proberen veel Duitse Joden de vervolging in nazi-Duitsland te ontvluchten. Nederland laat ze mondjesmaat toe. Joden in Nederland zetten zich in voor deze vluchtelingen, ze helpen ze de grens over en regelen opvang.
Sergeant Van Heerde zat middenin de strijd om de Grebbeberg. Een paar maanden later schreef hij een boek over de vier dagen strijd, zijn krijgsgevangenschap en zijn terugkeer in Nederland.
Tijdens hun bestorming boekten de Duitsers het ene, na het andere succes. Maar dat betekende niet dat ze bij ieder treffen als overwinnaar uit de strijd kwamen. Er waren enkele stellingen die de Duitsers niet in konden nemen. Sommige hielden stand. Een daarvan was de stelling Kornwerderzand bij Friesland.
Het Nederlands Instituut voor Militaire Historie (NIMH) heeft de gevechtsverslagen van de Meidagen 1940 online toegankelijk gemaakt.
Na de Duitse inval van mei 1940 pleegden honderden mensen zelfmoord. Vermoedelijk deed minstens eenzelfde aantal een poging die mislukte.
Was het zinvol om door te vechten na het bombardement op Rotterdam? Was het sowieso zinvol om te vechten tegen de Duitse inval? Is er gestreden als leeuwen of als snotlodders? Vragen die ruim zeventig jaar nadien nog steeds leven. En veel verschillende antwoorden opleveren. En Garde hoopte er met de serie wat helderheid in te verschaffen. Voor zover u
Op de 14e mei waren de bruikbare toestellen van de LVA nog op de vingers van ‘n onhandig iemand uit een houtzagerij te tellen.
Feitelijk werd de 13e mei beslist dat eigenlijk alles buiten Vesting Holland verloren was.
Op deze derde oorlogsdag beginnen de slechte communicatie en coördinatie, samen met de soms chaotische bevelvoering (ook in hogere regionen), een wrange rode draad te worden aan Nederlandse kant. Wat niets af doet aan de inzet van velen.
In het noorden rukte op 11 mei de versterkte 15.000 man tellende Duitse 1e cavaleriedivisie verder op richting de Afsluitdijk. Er werd gevochten rond de parabruggenhoofden in en rond Rotterdam, en de hier en daar verdwaalde of geïsoleerde groepjes parachutisten. De Duitse luchtlandingstroepen in het gebied rond Den Haag waren veelal in het defensief gedrongen na van de drie veroverde
In de nacht van 9 op 10 mei begon de opmars van het Duitse 18e Leger. Het 10e korps hiervan viel het midden van ons land aan met twee infanteriedivisies en twee SS regimenten richting de Grebbeberg op de lijn Arnhem-Westervoort, Doesburg, Zutphen en Deventer.
In de interviewcollectie van het Veteraneninstituut liggen veel opgenomen gesprekken met mannen die erbij waren toen op 10 mei 1940 de Duitsers ons land binnenvielen. De meesten van hen, veelal dienstplichtige militairen, hadden geen idee van de hogere politiek of de strategieën van generaals.
In de nacht van 10 op 11 mei begon de Slag om de Grebbeberg. De Duitse artillerie opende vanuit Wageningen de aanval op de voorposten van de Grebbelinie, die aan de voet van de Grebbeberg lagen. Tegelijkertijd werd er op de verder naar achter gelegen delen van de verdedigingslinie gevuurd.
Een veteraan zei in de vijfdelige documentaireserie Die vijf dagen in mei dat we de strijd niet moeten vergeten.