Tijdens de oorlog was Atie Ridder-Visser actief in het verzet. Ze was onder meer betrokken bij enkele overvallen op distributiekantoren. Met de geroofde spullen werden ondergedoken Joden en andere Nederlanders in leven gehouden.
De vrouw kwam enkele jaren geleden in het nieuws, nadat ze bekend had gemaakt kort na de oorlog een onschuldige Leidse ingenieur te hebben gedood. Ze meldde dit per brief aan de burgemeester van Leiden. Na de bekentenis barstte een discussie los over de vraag of Atie Ridder-Visser haar verzetsherdenkingskruis mocht houden. Het ministerie van Binnenlandse Zaken bepaalde uiteindelijk dat de hoogbejaarde vrouw de onderscheiding niet hoefde af te staan. Ze werd ook niet vervolgd omdat de moord inmiddels was verjaard.
Recht in eigen hand
Atie Ridder-Visser schoot Felix Guljé op 1 maart 1946 in de deuropening van zijn woning neer. De Leidse ingenieur overleed korte tijd later in de ambulance. De verzetsvrouw pleegde de moord omdat ze er van overtuigd was dat de ingenieur tijdens de oorlog economisch had gecollaboreerd met de Duitsers. Ze was bang dat hij er mee weg zou komen en besloot het recht in eigen hand te nemen. Later bleek dat Guljé in de oorlog Joodse onderduikers in huis had gehad.
De autoriteiten hielden er rekening mee dat de dader uit het verzet kwam, maar ondanks een lange zoektocht werd de schutter nooit gevonden. Ook voor de nabestaanden van Guljé bleef de moord een raadsel. Tot drie jaar geleden, toen Atie Ridder-Visser bekende de moord te hebben gepleegd.
