Tot in de jaren zestig luisterden mensen naar de radio voor de wedstrijdverslagen.
In 1905 speelde het Nederlands elftal de eerste officiële interland, tegen België. Dankzij midvoor Eddy Neve wonnen ‘we’ met 4-1. Behalve de aanwezigen kon niemand de wedstrijd zien of horen. Kranten gaven de volgende dag de uitslag door. Vanaf 1928 zond de radio rechtstreekse voetbalverslagen uit. De journalist Han Hollander – lang en mager, met hoed en kolossale microfoon – was de eerste die de Hollandse huiskamers opluisterde met een meeslepend betoog van de ‘veldslag’, hoe saai het soms in werkelijkheid ook was. Als hij verslag deed was het stil op straat. Zelfs mensen die niet van voetbal hielden móesten naar hem luisterden.
Soms riep hij ‘Let op! Let op! Daar komt het gevaar!’, en als de tegengoal viel: ‘Zie je wel, ik heb gewaarschuwd, nu staan we achter’, vertelde een bewonderaar. ‘Hij kon prachtig overdrijven.’ Een vriend van Hollander: ‘Han keek, en wij, thuis bijna in de radio gekropen, zagen de bal, die Hollander voor ons zag.’
In 1934 deed Nederland voor het eerst mee aan een wereldkampioenschap, in Italië. Hele families zaten thuis aan de radio gekluisterd. Een oud-fan: ‘Met gesloten ogen droomde ik weg, tot Hollander juichte Kick Smit, goal, goal, het is een goal!, ik hoorde gejubel, zag het stadion voor me en maakte een dansje voor de radio.’ Helaas werd Nederland meteen door Zwitserland (2-3) uitgeschakeld.
In 1954 werd het WK, zonder Nederland, voor het eerst op tv uitgezonden. Het aantal toestelbezitters steeg van 2800 naar 9500. Samengeperst in rokerige huiskamers keek een paar duizend mazzelaars naar kleine zwart-wit schermpjes. Hoewel spelers amper te onderscheiden waren en de cameraman tijdens de finale een doelpunt miste, genoot iedereen. De televisieverslaggeving was begonnen!
~ Nationaal Historich Museum
