Het archief van politicus Max van der Stoel (1924-2011) wordt donderdag overgedragen aan het Nationaal Archief. Max van der Stoel was PvdA-politicus en minister van Buitenlandse Zaken in de kabinetten-Den Uyl (1973-1977) en Van Agt II (1981-1982). Daarna was hij ambassadeur bij de Verenigde Naties en de eerste Hoge Commissaris inzake Nationale Minderheden van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa.

Het belangrijkste deel van zijn werk speelde zich af achter de schermen. Van der Stoel prefereerde ‘stille diplomatie’ boven openlijke druk op regimes die zich aan mensenrechtenschendingen schuldig maakten, waarbij de ontwikkelingshulp als pressiemiddel werd ingezet.
Van der Stoel zette zich actief in voor de mensenrechten en kreeg daar internationaal veel waardering voor, in het bijzonder in Griekenland, door zijn strijd tegen de kolonelsjunta, en in Tsjecho-Slowakije, door zijn steun aan de dissidenten van Charta 77.
Grote waardering
Het Nationaal Archief:
“Als politicus en bestuurder combineerde Van der Stoel principieel idealisme met behoedzaam realisme. Als diplomaat blonk hij uit in dossierkennis, geduld en vasthoudendheid. Hij was bovendien een echte gentleman. Door die eigenschappen genoot hij nationaal en internationaal grote waardering.”
Kwestie Zorreguieta

“Van der Stoel heeft met zijn levenslange diplomatieke ervaring ervoor kunnen zorgen dat Zorreguieta daarin berustte en wegbleef.”
De biografie De stille diplomaat wordt uitgegeven door Uitgeverij Balans en is geschreven door Anet Bleich. In de biografie schetst Anet Bleich het bewogen leven van een Nederlandse diplomaat en minister
“die internationale successen boekte en de confrontatie aandurfde met de Henry Kissingers en Saddam Husseins van deze wereld”.
Biografie: De stille diplomaat – Max van der Stoel, 1924-2011