De politieke nacht van 28 op 29 juni 2006 is legendarisch geworden. Die draaide om de vraag of er nog voldoende vertrouwen bestond in minister voor Vreemdelingenzaken Rita Verdonk (VVD).
Minister van Financiën Frans Andriessen (een CDA’er) eiste extra bezuinigingen omdat hij zag dat de overheidsfinanciën uit de klauw zouden lopen.
Prins Bernhard was volgens een bekende uitspraak van de Britse koning George VI ‘de enige die echt van de oorlog genoten heeft’. De oorlog was zonder twijfel inderdaad het hoogtepunt uit het leven van de prins.
De linkse partijen moesten, in plaats van elkaar te verketteren, een nieuwe partij vormen, de Progressieve Volkspartij (PVP). Wat D66-leider Hans van Mierlo als ideaal voor ogen zweefde was een tweepartijenstelsel naar Brits model.
De Nacht van Schmelzer was bepalend voor de verdere loopbaan van Schmelzer. Cabaretier Wim Kan typeerde hem als ‘een gladde teckel met een vette kluif in zijn bek’ en van die kwalificatie is Schmelzer zijn hele leven last blijven houden.
De PPR wilde een ‘voorhoedepartij’ zijn, die thema’s agendeerde die pas later elders de kop op zouden steken.
De meest geroemde PvdA-minister van Financiën is Wim Duisenberg. In het als zeer links bekend staande kabinet-Den Uyl waarschuwde hij voortdurend tegen de aandrang tot geldsmijterij van zijn collega’s.
Op 4 november 1982, bijna veertig jaar geleden dus, trad het eerste kabinet-Lubbers aan. Het betekende een waterscheiding in de Nederlandse politiek. De tijd van pappen en nathouden was voorbij. Voortaan luidde het devies: no-nonsense.
Het is een bekende scène uit de vaderlandse geschiedenis. Prinses Wilhelmina, de echtgenote van erfstadhouder Willem V, is op 28 juni 1778 op weg van haar verbanningsoord Nijmegen naar Den Haag. Ze hoopt de door de opstand van patriotten verstoorde rust in de provincie Holland en elders te herstellen.
Albertine Agnes Nassau geldt als een voorouder van het huidige Oranjegeslacht. Dat stamt, zoals bekend, niet rechtstreeks van Willem de Zwijger af, maar van de Friese zijtak. Albertine Agnes was de overgrootmoeder van de latere stadhouder Willem IV. Toch bestond er tot voor kort geen biografie van deze niet-alledaagse vrouw.
De jaren zeventig waren een tijd van idealisme en activism. Maar het was ook een decennium waarin de kater van de jaren zestig voelbaar werd. Ongeveer halverwege de seventies, misschien zelfs al eerder, begon de sfeer van optimisme en hooggestemde verwachtingen om te slaan en maakte het linkse gedachtegoed steeds meer plaats voor rechtse ‘realiteitszin’.
De Nederlandse politiek in de jaren vijftig heeft een gezapig imago. Van Haags gekrakeel was zelden sprake, zo wordt vaak gedacht over deze periode. Dat beeld klopt niet.
De Tweede Kamer kreeg het recht om parlementaire enquêtes te houden bij de befaamde grondwetswijziging van 1848.
De liberale politicus Jan Kappeyne van de Coppello is vooral bekend geworden doordat hij een nieuwe Wet op het lager onderwijs indiende en door het parlement aanvaard wist te krijgen.
Op 2 augustus is het zover. Dan zal Mark Rutte CDA’er Ruud Lubbers zijn gepasseerd en is hij de langstzittende premier van Nederland. Bijna twaalf jaar bekleedt hij die post al, als eerste liberaal sinds Pieter Cort van der Linden (1913-1918). Hij is bovendien de eerste VVD’er op deze plek sinds de oprichting van deze partij in 1948.
‘Een boef, maar wel een amusante boef.’ Zo ongeveer zou toenmalig GroenLinks-leider Paul Rosenmöller VVD-politicus Robin Linschoten getypeerd hebben.
Balkenende I was het kortst zittende kabinet van na de oorlog (overgangskabinetjes buiten beschouwing gelaten). Op 22 juli 2002 trad het aan. Nog geen drie maanden later moest het alweer zijn ontslag indienen.
De meeste wat oudere partijen in de Tweede Kamer zijn ontstaan uit een fusie. Van de groeperingen uit de vorige eeuw die nu nog actief zijn, zijn SGP, SP en D66 de enige uitzonderingen.
Het meest kleurrijke figuur in kabinet-Den Uyl was defensieminister Henk Vredeling. Zijn woorden waren vaak zo openhartig en dwars dat het een raadsel is hoe hij zich ooit als minister heeft kunnen handhaven.
Paul van der Lugt was op 6 mei 2002, de datum waarop de noodlottige verwikkelingen zich afspeelden, zendercoördinator van publieke omroep 3FM. Dit radiostation interviewde Fortuyn vlak voor hij op de parkeerplaats van het Media Park in Hilversum zijn bloedige einde vond.
Pim Fortuyn geldt als de godfather van het populisme in Nederland. Hem lukte het als eerste om deze politieke richting vaste voet aan de grond te geven. Hij had minimaal twee voorgangers. Zij faalden, waar hij slaagde. Waarom had Fortuyn wel succes?