Historicus. Rondde in 2020 zijn master Duitslandstudies aan de Universiteit van Amsterdam af. Geeft momenteel les op een middelbare school in de Zaanstreek.
‘Niet door de rede of door meerderheidsbesluiten zullen de grote problemen van deze tijd worden opgelost, dat was de grote fout die we in 1848 maakten, maar door ijzer en bloed.’ Aldus Otto von Bismarck. Deze profetische woorden sprak de staatsman vlak na zijn aantreden als minister-president van Pruisen in 1862. Een paar jaar later zou het wilhelmische Pruissen zich
De westerse cultuur bevond zich volgens Nietzsche op de rand van een afgrond. Pessimisme over het peil van de beschaving bleek een hardnekkig verschijnsel te zijn in Duitsland. Politici slaagden er niet in het crisisgevoel het hoofd te bieden. Door de jaren heen werd men daarom ontvankelijk voor radicale totaaloplossingen.
Al tijdens de revolutionaire chaos van de dagen na de Eerste Wereldoorlog zag Hugo Preuss, de toekomstige minister van binnenlandse zaken, haarfijn in dat het opbouwen van een succesvolle Volksstaat in Duitsland geen makkelijke operatie zou worden. Door de oriëntatie op het oude keizerrijk bleef een aantal belangrijke democratische hervormingen uit.
In haar autobiografie noemt Elly Beinhorn zichzelf een van de gedurfdste vrouwen van de twintigste eeuw. Als jongedame die op eigen houtje de wereld over vloog brak ze immers met het heersende rolpatroon. Ook de Duitse pers was zich in de jaren ‘30 van haar uitzonderlijke prestaties bewust.
Ze rookte, dronk en reed zelfbewust in snelle sportwagens. Uit een avontuurlijk verlangen om te breken met de starre genderverhoudingen bezocht de neue Frau bovendien de voormalige Duitse koloniën.
Een zwembroekfoto zorgde in 1919 voor opschudding in Duitsland. Veel Duitsers vonden het ongehoord dat twee belangrijke politieke leiders, Gustav Noske en Friedrich Ebert, zich in zwembroek hadden laten fotograferen.