Eind oktober 2013 vond Peter van Pelt uit Grobbendonk in de Belgische Ardennen de identiteitsplaatjes van een Amerikaanse militair. Van Pelt besloot hierna op zoek te gaan naar diens nabestaanden.
Dit verhaal gaat van start op vrijdag vier oktober 2013. Gedurende een ‘searchparty’ in de Belgische Ardennen vinden wij (m’n Duitse vrienden en ikzelf) een aantal persoonlijke bezittingen van een Amerikaanse soldaat. We konden onze eigen ogen bijna niet geloven tijdens het opgraven van munten uit verschillende landen, de gesp van een broeksriem, munitie en meer in het bijzonder de ‘dog tags’ – identificatieplaatjes – van Frank H. Norton Jr.
Het moment dat ik de eerste ‘dog tag’ in handen had, wist ik dat ik alles in het werk zou stellen om dit toch zeer persoonlijk object terug te bezorgen aan de persoon in kwestie of zijn nabestaanden. Mijn Duitse vriend vond al snel de tweede ‘dog tag’ en dit deed me onmiddellijk realiseren dat de drager van deze indentiteitsplaatjes hoogstwaarschijnlijk het leven liet op deze plek. Bij terugkomst in het hotel werden de ‘dog tags’ schoongemaakt en kwamen we de volgende zaken te weten: naam van de soldaat, stamnummer van het leger, naam van zijn moeder en plaats van herkomst in Amerika. Het feit dat we beide ‘dog tags’ vonden moedigde me aan een zoektocht te starten naar de achtergronden en het traject dat Frank H. Norton Jr. met zijn divisie aflegde.

Thuis in Vlaanderen ging ik op internet onmiddellijk van start met mijn zoektocht. In eerst instantie verzamelde ik info over ‘dog tags’ in het algemeen en zo kwam ik te weten dat ik het geluk had te maken te hebben met een ‘tag’ type II. Op deze plaatjes staat veel meer informatie dan op latere versies. De tweede stap was om meer inlichtingen in te winnen over de ‘US Army Serial numbers’. Dit bracht me naar de website www.wwii-enlistment.com, waar ik al snel meer informatie vond over Frank, waaronder plaats en datum van indiensttreding: Fort Mc Pherson – Atlanta – Georgia – 06/11/1941. En verder persoonlijke info zoals burgerlijke staat (ongehuwd), beroep (bakker), graad (private), geboortejaar (1916) en jaar van overlijden (1945).

Later ontdekte ik dat niet alle info correct was. Zoals bijvoorbeeld het geboortejaar (1915) en de dienstgraad (Tec.5 – gelijkwaardig aan korporaal).
De volgende stap was om op zoek te gaan naar de nabestaanden van Frank. In eerste instantie probeerde ik de familie te contacteren via ‘WWII customerservice’. Die kongen echter niet helpen. Daarna nam ik contact op met de ‘American Battle Monuments Commission’ en via hen kwam ik te weten dat Tec.5 Norton tijdelijk begraven was geweest op het ‘Fosse US Temporary Cemetery’ in de buurt van de Belgische stad Namen. Later werd zijn stoffelijk overschot overgebracht naar Amerika.

Op donderdag 7 november kreeg ik een e-mail van mrs. Debbie Norton die me liet weten nog steeds in Silver Creek (Georgia) te wonen. Ze gaf aan familielid te zijn van Frank Norton en liet weten heel verrast te zijn met het bericht dat de ‘dog tags’ en andere persoonlijke bezittingen in de Ardennen teruggevonden waren. Verder kon ze me zeggen dat Frank destijds deel uitmaakte van een tankbataljon, het ‘82nd Armored Reconnaissance Battalion’ (de ogen en oren van de befaamde ‘2nd Armored Division’, beter bekend als ‘the hell on wheels’).
Zij bevestigde meteen ook Franks overlijdensdatum: 6 januari 1945. Niet veel later kreeg ik een e-mail van een lokale journalist die een artikel wilde schrijven over dit verhaal. Publicatie was voorzien voor ‘Veteran’s Day 2013’.

Hierna nam ik contact op met mijn Duitse vrienden. We besloten Franks persoonlijke bezittingen naar zijn familie in Silver Creek te sturen. Ik nam ook de beslissing om op zoek te gaan naar het ‘After Action Report’ van Franks eenheid. Aan de hand van de gevonden muntstukken uit Marokko (Frans protectoraat), Italië, Frankrijk, België, Nederland en Duitsland was het sowieso duidelijk dat Frank hier allemaal geweest was. Wat een verhaal…
Franks persoonlijke voorwerpen kwamen op 5 december 2013 goed en wel aan in Silver Creek.
Dit relaas doet mensen realiseren dat zelfs de kleinste zaken zoals bv ‘dog tags’ mensen van verschillende continenten kan verbinden. Met dank aan het internet uiteraard want anders zou het een helse job zijn geweest om de nabestaanden van deze Amerikaanse oorlogsheld te traceren.
~ Peter van Pelt
Boek: Het Ardennenoffensief – Antony Beevor
