Cyparissus – Waarom de cipres de boom is van rouw en verdriet

Van oudsher staat de cipres symbool voor de rouw. De boom, die met name veel voorkomt in het Middellandse Zeegebied, is verbonden aan een mythe over een rouwende jongeman: Cyparissus. Dit verhaal wordt onder meer beschreven in de Metamorphosen van de Romeinse dichter Ovidius.

Cyparissus (of Kyparissos) is een knappe jonge man uit de stad Keos die geliefd is bij de god Apollo. In dit gebied leeft een beroemd reuzenhert. Heel anders dan normale herten is dit dier niet schichtig. Geregeld loopt het reuzenhert langs de huizen om zich door de bewoners in de nek te laten strelen.

Meer dan wie dan ook is Cyparissus gehecht aan het tamme dier. De jongen bindt soms bloemen om het enorme gewei van het hert of maakt ritjes op diens rug. Op een dag slaat het noodlot echter toe. Als Cyparissus aan het jagen is doodt hij per ongeluk zijn geliefde hert met een speer. De jongen is ontroostbaar en wendt zich dan tot Apollo met het verzoek hem eeuwig te laten rouwen. Ovidius:

Als met zijn tranenvloed dan ook zijn bloed is weggevloeid, begint zijn lichaam overal een groene kleur te krijgen, zijn haar, dat kort tevoren langs zijn blanke voorhoofd viel, wordt tot een borstelige bladerdos, stijfheid bevangt hem en met een spitse gratie reikt hij naar de sterrenlucht. Apollo snikte droef: ‘Ik zal nu altijd om jou treuren en jij om anderen: je zult symbool zijn van verdriet’. Metamorphosen – Boek X, 136-142 – Vert. M. d’Hane-Scheltema

Bronnen ▼