Als iemand in het leven te maken krijgt met een zeer stressvolle situatie, verzucht het slachtoffer wel eens iets als: “Dat is een nagel aan mijn doodskist”. Hiermee onderstreept de persoon in kwestie dat het gebeurde een enorm negatieve impact heeft. En om dat te onderstrepen zegt men soms ook: “dat kost me tien jaar van mijn leven”.
Dit moet allemaal niet altijd letterlijk opgevat worden. De geplaagden denken doorgaans niet écht dat ze door het gebeurde eerder zullen sterven. Ze willen puur aangeven dat een en ander hen zeer aan het hart gaat en het hen een ongezonde dosis stress oplevert.
Bij de spreekwoordelijke nagel aan de doodskist gaat het niet om een vingernagel, maar om een spijker die gebruikt wordt om een kist te sluiten. Elke nagel die aan de kist wordt toegevoegd, symboliseert zo een extra stap richting de dood of het einde. Soms wordt ook de uitdrukking “de spijker aan de doodkist” gebruikt.
