Het scheepswrak werd in 2005 ontdekt tijdens bodemonderzoek voorafgaand aan de verdieping van een vaargeul. Twee jaar later werd het wrak bezocht door onderwaterarcheologen die constateerden dat het wrak bijzonder was. Hierop werd besloten het oude vaartuig boven water te halen.
Het bleek om een zogenaamd waterschip te gaan, een visserschip dat vis levend kon vervoeren dankzij een waterbak in het ruim. De onderzoekers vermoeden dat het gevonden schip op weg was naar de vismarkt van Amsterdam.
Het twintig meter lange scheepswrak werd eind 2009 boven water gehaald. Archeologen troffen onder meer restanten van een vuurplaats en gebruiksvoorwerpen van de schipper aan. Uiteindelijk constateerde BMA echter dat het wrak niet uniek genoeg is om in zijn geheel te conserveren. Het bureau wilde het wrak echter wel bewaren. Besloten is daarom het wrak na afronding van het archeologisch onderzoek in zijn geheel weer af te laten zinken. Dit is woensdag gebeurd. De locatie van het wrak is gemarkeerd met vier boeien.
