De Thessalische koning Erysichthon kreeg het ooit aan de stok met de Griekse godin Demeter en werd op een wel heel bijzondere manier gestraft.
Volgens dit bekende verhaal uit de Griekse mythologie was Erysichthon de zoon van koning Triopas. De eigenwijze man hechtte weinig aan de goden en de godenverering en dat kwam hem uiteindelijk duur te staan. Als de vorst op een dag namelijk hout nodig heeft om een dak te bouwen voor een nieuwe banketzaal in zijn paleis, besluit hij namelijk bomen om te hakken die gewijd zijn aan Demeter, de godin van het graan en de landbouw en gewassen.
De godin is hevig geschokt door deze gebeurtenis, neemt de gedaante van een priesteres aan en waarschuwt de koning. Erysichthon is echter niet erg onder de indruk en bedreigt de priesteres zelfs met zijn bijl. De godin besluit de koning dan zwaar te straffen. De lompe koning had hout nodig voor een banketzaal zodat hij nog feestelijkere maaltijden kon houden; de godin zorgt er nu voor dat hij zo’n eetzaal écht nodig heeft. Ze straft de koning namelijk met een onstilbare honger. De Romeinse dichter Ovidius omschrijft de wrede straf als volgt:
Nooit heeft de koning genoeg. De honger blijft altijd. En gek genoeg wordt Erysichthon, hoewel hij de hele dag door eet, niet dikker. Integendeel: de man wordt alsmaar magerder, tot hij vel over been is. Om aan eten te komen verkoopt de koning uiteindelijk al zijn bezittingen, tot hij vrijwel niets meer heeft en aan de bedelstaf raakt.
Wanhopig besluit de koning op een dag zelfs zijn dochter Mestra te verkopen. De koningsdochter is eerder de minnares van de belangrijke god Poseidon geweest en die verandert haar, telkens als ze daarom vraagt, in een dier. Erysichthon verkoopt haar dan aan een handelaar en kort na de verkoop neemt Mestra op een onverwachts moment weer de gedaante van een mens aan, waarna ze de benen neemt en zich waar bij haar vader voegt. Die verkoopt haar zo keer op keer. Maar op een dag gaat het mis. Mestra heeft weer de gedaante van een dier aangenomen en is verkocht aan een handelaar. Kort voordat ze weer haar normale gedaante aan kan aannemen, wordt ze echter geslacht en opgegeten.
Erysichthon verliest zo dus ook zijn dochter. En nog is het leed niet geleden. De kwelling duurt voort en de koning is uiteindelijk zo hongerig dat hij besluit zichzelf maar op te eten. Met roofdiertanden stort hij zich op zijn eigen vlees:
Arme man: hij vrat zich op om zich te vullen! Ovidius – Metamorphosen VIII 878
De onfortuinlijke Koning Midas
Sisyfus en de Sisyfusarbeid
Bronnen ▼
-Ovidius – Metamorphosen VIII – Vert. M. d’Hane-Scheltema
-https://www.theoi.com/Heros/Erysikhthon.html