Het is dit jaar veertig jaar na het bloedbad van München.
Nabestaanden van de slachtoffers vragen al lange tijd om een officiële herdenking
tijdens de Olympische Spelen. Ook vanuit Nederland werd er gevraagd om zo’n herdenking. Het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) vroeg bijvoorbeeld aandacht voor een petitie en de ChristenUnie vroeg twee ministers of die zich wilden inzetten voor een minuut stilte tijdens de openingsceremonie.
Tijdens de Olympische Spelen van 1972 werden elf atleten en officials van de Israëlische sportploeg gegijzeld door leden van een Palestijnse terreurbeweging. De gijzelnemers eisten de vrijlating van 234 gevangenen uit de Israëlische gevangenis. Daarnaast wilden ze dat twee leden van de links extremistische terreurgroep Rote Armee Fraktion (RAF), Andreas Baader en Ulrike Meinhof, vrijgelaten zouden worden.
Uiteindelijk vonden alle elf de Israëliërs en een Duitse politieman de dood. Tijdens pogingen de atleten te redden kwamen vijf van de acht gijzelnemers om het leven.
Het CIDI vroeg de afgelopen tijd aandacht voor een petitie die werd gestart door nabestaanden van de slachtoffers:
Slechts één minuut op de Olympische Zomerspelen van 2012 in Londen en hierna bij elke Olympische Spelen om vrede te promoten. Deze mannen waren onze zonen, vaders, ooms, broers, vrienden, teamgenoten, atleten. Ze kwamen naar München in 1972 om te participeren als atleet op de Olympische Spelen, zij kwamen in vrede en gingen naar huis in doodskisten, maar werden gedood in het Olympisch dorp en tijdens de gijzelingsonderhandelingen.
Onlangs sprak de Amerikaanse president Barack Obama zich nog uit vóór de instelling van een minuut stilte tijdens de openingsceremonie. Het IOC blijft er echter bij dat zo’n herdenking er niet komt. Leden van het comité gaan in september van dit jaar wel naar het voormalige militaire vliegveld Furstenfeldbruck bij München waar dan een herdenking wordt gehouden. De meeste slachtoffers kwamen in 1972 op die locatie om het leven.
