Na de Tweede Wereldoorlog moest de bedrijvigheid terugkeren in de vernietigde binnenstad van Rotterdam. In 1951 opende aan de Goudsesingel een van de eerste bedrijfsverzamelgebouwen van de stad. Het is ontworpen door de architecten Hugh Maaskant en Willem van Tijen en heet simpelweg Het Industriegebouw.
Een bedrijfsverzamelgebouw is ideaal voor startende of kleine ondernemingen die zich (nog) geen eigen kantoor met faciliteiten als een receptie en kantine kunnen veroorloven. Het idee was dan ook dat een dergelijk gebouw na de oorlog bedrijvigheid zou aantrekken. De Rotterdamse architect H.A. Maaskant (1907-1977) en zijn compagnon Willem van Tijen (1894-1974) hadden de plannen voor Het Industriegebouw echter al voor de oorlog ontwikkeld.
Sloppenwijk
Het gebied achter de Goudsesingel en de Kipstraat in het oosten van Rotterdam stond voor de oorlog bekend als een sloppenwijk waar iets aan moest gebeuren. Het Duitse bombardement van 14 mei 1940 loste dat probleem vrij definitief op. Omdat de plannen al klaarlagen kon men in 1946 met de bouw van Het Industriegebouw beginnen. Het gerucht gaat dat bij de bouw puin van het bombardement is gerecycled. In 1951 opende het gebouw zijn deuren. Eerder al was er in 1947 een kleiner verzamelgebouw aan de Oostzeedijk geopend dat ook van de hand van Maaskant en Van Tijen was.
Het Industriegebouw heeft een U-vorm en is gebouwd met baksteen en beton: de zogenaamde ‘shake hands’ architectuur waarbij traditioneel en modern bouwen met elkaar samengaan. In de kelder zit een parkeergarage, de begane grond is voor winkels en de vier verdiepingen daarboven zijn kantoorruimtes met gemeenschappelijke faciliteiten. Ook bevonden zich vroeger vier conciërgewoningen op de bovenste verdieping. In de U liggen werk- en opslaghallen en een expeditiestraat met in iedere poot van de U een poort. In totaal heeft het gebouw een oppervlakte van 20.000m². Het Industriegebouw is tegenwoordig een rijksmonument.
Maaskant
Maaskant en Van Tijnen ontwierpen in totaal vier Rotterdamse bedrijfsverzamelgebouwen, waarvan het Groothandelsgebouw naast het Centraal Station het grootste en bekendste is. Hugh Maaskant is een van de belangrijkste architecten van de Rotterdamse wederopbouw geweest. Niet alleen zijn de nog steeds functionerende verzamelgebouwen mede door hem ontworpen, maar hij was ook de architect van de Euromast. Buiten Rotterdam was hij onder meer verantwoordelijk voor de Scheveningse Pier en de Neudeflat; het meest gehate gebouw van Utrecht.
Het Industriegebouw leed in het verleden aan ondoordachte verbouwingen, leegstand en verwaarlozing. Onlangs is het gekocht door de Rotterdamse investeerder Luuk Schotsman. Hij heeft ontwerper Piet Hein Eek opdracht gegeven Het Industriegebouw terug te brengen naar zijn oorspronkelijke historische staat en functie. Schotsmans doel is van het historische pand het leukste bedrijfsverzamelgebouw van Nederland te maken.
Boek: Het Rotterdam Boek
