Ypma verdiepte zich in het bewogen leven van haar grootouders. Haar grootvader was KNIL-militair en vocht na Japan krijgsgevangenschap gedurende de Bersiap tegen de Indonesiërs.
De schilderijen tonen taferelen uit het voormalige Nederlands-Indië: Tempoe Doeloe, de Japanse bezetting en de Bersiap. Het vierde tafereel heet ‘de toenadering’ het verbeeldt het verlangen tussen een KNIL-militair en zijn Indonesische geliefde en de toenadering tussen twee mensen
uit andere culturen, hoewel dat de afstand en de grote verschillen dat moeilijk maakt.
De schilderijen maken deel uit van een aantal decorontwerpen, die op formaat 4×4 m² voor diverse scènes in de film ‘Ver van Familie’ – naar de roman van Marion Bloem – zijn gebruikt. In de film stellen de vier taferelen fragmenten voor uit het leven van de oude Indische vrouw, Oma Em, een hoofdrol van Anneke Grönloh. Museum Bronbeek over de schilderijen en foto’s:
Het uitgangspunt in zowel de schilderijen als de foto’s van Natalie Ypma is voornamelijk de mensfiguur. In haar schilderijen kiest ze bewust voor een wat onbestemde sfeer. Daarbinnen hanteert de kunstenares een eigenzinnige symboliek waarin haar Indische afkomst een zichtbare rol speelt. Voor de schilderijen die in Bronbeek worden geëxposeerd verdiepte Natalie zich extra in de Indische geschiedenis. Als derde generatie Indische kwam zij daardoor meer te weten over het bewogen leven van haar grootouders.
In de tentoonstelling Het verhaal van Indië staat de geschiedenis van de Nederlandse koloniale aanwezigheid in Nederlands-Indië staat centraal. De militaire rol die Nederland speelde en het maatschappelijk leven in de kolonie worden in samenhang belicht vanaf het einde van de zestiende eeuw. Een belangrijk deel gaat over de Tweede Wereldoorlog in Nederlands-Indië en de gevolgen voor haar bewoners. Het verhaal loopt tot in de postkoloniale periode, waarin honderdduizenden Indische Nederlanders naar Nederland migreerden.
