De Magnettheorie (of in het Nederlands: Magneet-theorie) is een begrip uit de naoorlogse geschiedenis van Duitsland. De theorie vormde de kern van de zogeheten Ostpolitik van de West-Duitse bondskanselier Konrad Adenauer, die de communistische Deutsche Demokratische Republik (DDR) niet wilde erkennen.
“De Sovjet-Unie hield de DDR met veel geld en desnoods ook met militaire of diplomatieke wapens op de been. Sovjettanks onderdrukten de opstand van 1953 en dankzij het gewicht van de Sovjet-Unie kon de DDR in 1961 ongestraft een muur bouwen.”
De DDR hield uiteindelijk tot 1989 stand. Na de opening van de Hongaars-Oostenrijkse grens en later de val van de Berlijnse Muur trokken duizenden mensen naar de Bondsrepubliek. Het ging daarbij zeker niet alleen om politieke vluchtelingen, maar ook om Oost-Duitsers die in het westen betere materiële vooruitzichten zagen. Hiermee werd de juistheid van de magnettheorie in zekere zin bewezen.
Lees ook: Geschiedenis van de DDR (1949-1990) – Duitse Democratische Republiek
…of: De Hallsteindoctrine (BRD tegen DDR)
…of: ‘Adenauer wilde West-Berlijn verkopen’
Boek: Konrad Adenauer – Een biografie
-https://de.wikipedia.org/wiki/Magnettheorie
-http://www.jacobs-schumacher.eu/ADENAUER.pdf