Mehmed I (1389-1421) was een Ottomaanse sultan die van 1413 tot 1421 regeerde en vooral bekend is omdat hij de macht van de Ottomaanse dynastie na een periode van interne conflicten herstelde. De volledige naam van deze vijfde Ottomaanse sultan
luidt Kirisci Sultan Mehmet I Çelebi.
Na de dood van sultan Bayezid I breekt er een periode van chaos uit in het beginnende Ottomaanse Rijk. Bayezids zoons bestrijden elkaar in plaats van dat ze tot overeenstemming komen over de vraag wie hun vader op moet volgen.
Uiteindelijk is het in 1413 Mehmed I die aan het langste eind trekt. Het felst strijdt hij tegen zijn broer Musa Süleyman. Door een bondgenootschap te sluiten met de Byzantijnen slaagt Mehmed erin Süleyman te verslaan. Vanaf dat moment is hij alleenheerser van het Ottomaanse Rijk. Als dank voor de hulp van de Byzantijnen moet Mehmed hen officieel echter wel als meerdere erkennen.
Daarnaast heeft de periode van chaos in het jonge Ottomaanse Rijk andere negatieve gevolgen. Zo splitsen bijvoorbeeld enkele emiraten (soort provincies) in Anatolië zich af van het Ottomaanse Rijk.
Als de orde hersteld is en er weer één onbetwiste leider is, verovert Mehmed enkele delen van Albanië en het christelijke Cilicië (landstreek aan de zuidoostkust van Klein-Azië). Mehmed overlijdt in 1421. Zijn zoon Murat II volgt hem op als sultan.
Overzicht van boeken over de geschiedenis van Turkije