De eerste vrouwelijke hoogleraar in Nederland, Johanna Westerdijk, wordt sinds kort met een muurschildering in Utrecht geëerd. De muurschildering bevindt zich bij de Maliesingel 54 en toont Westerdijk in haar laboratorium, tegen een achtergrond vol reageerbuisjes met schimmelkweek en omlijst door iepenbladeren.
Johanna Westerdijk leverde belangrijke bijdragen op het gebied van onderzoek en onderwijs in de plantenziektekunde (fytopathologie) en de schimmelkunde (mycologie). Zij deed onderzoek naar de invloed van micro-organismen op het afweersysteem van planten. Samen met haar onderzoeksteam toonde ze in de eerste helft van de twintigste eeuw onder meer aan dat de iepenziekte en aardappelziekte door specifieke schimmels worden veroorzaakt.
Westerdijk was verder grondlegger van de grootste collectie levende schimmels ter wereld. Die collectie maakt deel uit van meer dan 100.000 verschillende levende schimmels, gisten en bacteriën in de biobanken van het Westerdijk Fungal Biodiversity Institute in Utrecht. Schimmelonderzoek is vandaag de dag onder meer van belang voor medische toepassingen, gewasbescherming, voedselvoorziening en voor circulaire innovatie. In Nederland wordt dergelijk onderzoek onder meer uitgevoerd door de universiteiten van Amsterdam, Wageningen en Utrecht.
De muurschildering in Utrecht is gemaakt door het schilderscollectief De Strakke Hand, dat al eerder Utrechtse wetenschappers op muren in de binnenstad vereeuwigde. Deze laatste schildering van het collectief kwam er op initiatief van SPORE, waarin Jacqueline Castelijns en Marieke Bemelman samenwerken om historische vrouwen bekend te maken bij een breder publiek.
Biografie: Een beetje opstandigheid
