De zogenaamde Batik Belanda, ofwel de Nederlandse batik, is volgens het Delftse Indonesië-museum een goed voorbeeld van de mengeling van oosterse en westerse cultuur. De Batik Belanda ontstond rond 1840 toen steeds meer vrouwen naar de Oost gingen. Museum Nusantara:
De Nederlandse damesmode in die tijd had lange rokken met ingesnoerde tailles. In Indië kiezen de Nederlandse vrouwen voor sarong en witte kabaja als koele thuisdracht. Kleurige sarongs met bloemmotieven, vlinders en vogels bepalen tot 1940 het modebeeld in Nederlands-Indië, maar worden ook populair in Nederland. Doordat de batiks als kleding werd gedragen zijn er slechts enkelen bewaard gebleven. Ook door de Japanse bezetting en later door de repatriëring van de Nederlanders eind jaren vijftig zijn veel batiks verloren gegaan.
Het Delftse museum stelt behalve Europese ook Euraziatische batiks tentoon. In navolging van de Batik Belanda maakten namelijk ook de Chinezen op Java kleurrijke batiks met soortgelijke motieven.
Bijna alle tentoongestelde batiks zijn gesigneerd door bekende Indo-Europese of Chinese batikkerijen. Eén van de pronkstukken in de tentoonstelling is een batik waarop het sprookje van Roodkapje is afgebeeld. Het is een typisch voorbeeld van de Nederlandse invloed op batik in Indonesië.
De tentoonstelling loopt van 17 december 2011 tot en met 3 juni 2012
