De grootste Nederlandse luchthaven en ook één van de belangrijkste luchthavens van Europa met jaarlijks zo’n 58 miljoen passagiers.
Het Haarlemmermeer werd in 1848 drooggelegd. Om dit stuk grond te beschermen werd er een fort gebouwd ter verdediging van de nieuwe polder, Fort Schiphol.
In 1916 werd het stuk grond gekocht om er een militair vliegveld van te maken. Dit vliegveld was aanvankelijk 16,5 hectare groot, maar vanwege de dreiging van de Eerste Wereldoorlog werd het vliegveld uitgebreid tot 76 hectare.
Toen na de Eerste Wereldoorlog Albert Plesman van plan was om een Nederlandse luchtvaartmaatschappij op te richten, leek het moerassige land waarop alleen vier loodsen stonden, het meest geschikt. In 1920 landde er voor het eerste een verkeersvliegtuig op Schiphol. De luchthaven werd steeds belangrijker en in 1926 kocht de gemeente Amsterdam de grond om een stationsgebouw neer te zetten die net op tijd klaar was voor de Olympische Spelen in Amsterdam in 1928. Ook werd het drassige land gedraineerd. In 1935 kwamen er vier asfaltbetonnen landingsbanen
Tweede Wereldoorlog
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Schiphol totaal vernietigd. Het stationsgebouw werd met de grond gelijk gemaakt door bombardementen. Na de oorlog werd er echter met man en macht aan gewerkt om het vliegveld weer snel werkende te krijgen. Kort na de oorlog was de vliegerij zo populair dat Schiphol zelfs moest uitbreiden. Dat gebeurde uiteindelijk pas in 1963. Er kwam een nieuw stationsgebouw aan de westkant van de oude luchthaven. In de jaren ’70 werd de luchthaven opnieuw uitgebreid. Twintig jaar later werd het station gebouwd, waardoor reizigers nu met de trein aan konden komen onder Schiphol.
Tegenwoordig is Schiphol één van de ‘mainports’ van Europa en is het bovendien een ‘hub’: een overstapvliegveld voor langere vluchten.
Lees ook: Geschiedenis van de KLM
Boek: Schiphol – Stephan Steinmetz
