Titanen zijn in de Griekse mythologie de zonen en dochters van Ouranus (hemel) en Gaea (aarde). De meesten van hen belichaamden natuurkrachten. De Titanen werden door hun vader in de afgrond gesmeten toen hij het gevoel kreeg dat ze te machtig werden.
De Titanen zijn reusachtige wezens. Oerwezens die al bestonden voor de komst van de Olympische goden, zoals Poseidon, Zeus en Athena en heersten over het heelal. Er zijn in totaal twaalf Titanen, zes mannelijke en zes vrouwelijke, die ook wel Titaniden worden genoemd.
De zes mannelijke Titanen zijn:
Hoofd van een Titaan, Nationaal archeologisch museum te AtheneOceanus
Hun vader Ouranos schaamde zich voor zijn monsterlijke kinderen en vreesde dat hij ooit door een van hen zou worden onttroond. Hij besloot de Titanen daarom op te sluiten, samen met zijn andere kinderen, de Cyclopen en honderdarmige Hecatoncheiren. De Titanen werden in de onderwereld opgesloten, in de Tartarus. De hemelgod borg zijn kinderen na hun geboorte feitelijk dus weer op in het lichaam van hun moeder Gaea, de aarde. Deze kon de verdrijving van haar kinderen niet verkroppen en leed er ook fysiek onder. Ze riep de Titanen daarom op in opstand te komen tegen hun vader. Geen van de Titanen had hier echter de moed voor, op de jongste na: Cronus (Kronos – Saturnus). Deze Titaan durfde de strijd wel aan te gaan met zijn vader. Hij bevrijdde de Cyclopen en Hecatonchiren en haalde de andere Titanen over deel te nemen aan de strijd. Dankzij een list werd Ouranos uiteindelijk verslagen. Cronos castreerde zijn vader terwijl die zijn moeder Gaea bezocht. De jongste Titaan werd hierna de nieuwe heerser van de godenwereld.
Gevecht tussen de Goden en Titanen – Joachim Wtewael
Strijd tussen de goden
Ook de Titaan Cronus kreeg het later aan de stok met zijn kinderen. Uit angst dat hij door zijn kroost werd verslagen, zoals zijn vader hem na afloop van de strijd voorspeld had, at hij de kinderen na hun geboorte een voor een met huid en haar op. Door tussenkomst van zijn echtgenote Rhea die de slachting van haar kinderen niet meer aan kon zien, bleef een van de kinderen, Zeus, leven. Toen hij geboren werd wikkelde ze de jongen namelijk snel in een doek en gaf het kind vervolgens aan oermoeder Gaea. Hierna gaf ze Cronus een in een doek gewikkelde steen te eten. Haar man trapte erin. Die dacht dat hij weer een van zijn kinderen had verslonden. Zeus werd door Gaea hierna verborgen in een grot. Toen Zeus eenmaal volwassen was zorgde hij ervoor dat zijn eerste vrouw, Metis, een braakmiddel gaf aan Cronus. Deze spuugde vervolgens al zijn kinderen uit. Met zijn broers en zussen bond Zeus vervolgens de strijd aan met zijn vader en de andere Titanen. Deze strijd, de zogeheten Titanomachie of Titanenstrijd, werd uiteindelijk verloren door de Titanen, waarna Zeus de heerschappij over de hemel kreeg en het tijdperk van de zogeheten Olympische goden aanbrak.
Historiek is een onafhankelijk online geschiedenismagazine voor een breed publiek. We willen geschiedenis en actualiteit met elkaar verbinden en geschiedenisverhalen gratis toegankelijk maken. Steun ons werk
