Twee weken na de controversiƫle uitlatingen, ging de burgemeester tijdens een persconferentie opnieuw in op de kwestie. Tijdens die bijeenkomst tapte de Jappanner uit een heel ander vaatje. Nu noemde hij het gebruik van troostmeisjes onvergeeflijk. Volgens hem verdienen de vrouwen die gedwongen werden tot prostitutie ook excuses.
Twee weken geleden had Hashimoto nog gezegd dat er volgens hem geen bewijs was dat het Japanse leger vrouwen dwong tot prostitutie. Tot woede van veel mensen in China en Zuid-Korea, twee landen waar veel van de seksslavinnen vandaan kwamen. Zuid-Korea stelde na die eerdere opmerkingen dat de burgemeester een slecht historisch besef en geen respect heeft voor vrouwenrechten had.
Troostmeisjes
De vrouwen en meisjes die door de Japanse overheid beschikbaar werden gesteld aan aan militairen die het keizerrijk dienden, werden ook wel troostmeisjes genoemd. De militairen waren ver van huis en moesten volgens de Japanners daarom ‘getroost’ worden. De vrouwen die voor deze ’troost’ moesten zorgen werden in de meeste gevallen gedwongen zich te prostitueren en systematisch verkracht.
De Japanse bezetter zag gecontroleerde seks in militaire bordelen als een pragmatische maatregel om geslachtsziekten en grootschalige verkrachtingen te voorkomen.
In 1993 bood Japan excuses aan voor de seksslavernij. Veel nationalistische politici zijn niet blij met die excuses en pleiten er openlijk voor om de excuustekst aan te passen. Volgens somigen van hen is er helemaal geen bewijs dat de vrouwen gedwongen werden tot seks met Japanse soldaten en zou er ook geen sprake zijn geweest van stelselmatig misbruik.
