In 1908 werd in Oostenrijk, op een vindplaats uit het laatpaleolithicum, een elf centimeter hoog kalkstenen beeldje gevonden. Het stelt een vrouw voor waarvan de geslachtskenmerken zeer expliciet zijn weergegeven. De borsten van de vrouw zijn enorm en daarnaast heeft ze dikke billen, dijen en een duidelijke venusheuvel. Het beeldje is bekend komen te staan als de Venus van Willendorf.
Deze naam verwijst naar de plek waar archeoloog Josef Szombathy het beeldje begin vorige eeuw vond. Vermoedelijk gaat het om een vruchtbaarheidssymbool, gemaakt tussen 20.000 en 25.000 voor Christus. Mogelijk is een hoogzwangere vrouw afgebeeld. Het origineel bevindt zich in het Natuurhistorische Museum in Wenen. Er zijn in de loop der tijd verschillende kopieën gemaakt. Een daarvan bevindt zich in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden.
Over de oorsprong van het beeld is weinig bekend. Een gezicht is niet afbeeld en ten opzichte van de rest van het lichaam zijn de voeten aan de kleine kant. In de twintigste eeuw zijn er meer van dergelijke prehistorische vruchtbaarheidssymbolen gevonden. De Venus van Willendorf is de meest bekende. De benaming ‘venusbeeld’ is enigszins omstreden aangezien er helemaal geen link is met de Romeinse godin.
Korte video over de Venus van Willendorf
Bronnen ▼
https://nl.wikipedia.org/wiki/Venus_van_Willendorf
http://www.kunstbus.nl/cultuur/venus-van-willendorf.html