Wilfred Thesiger wordt nog altijd door velen bestempeld als één van de laatste grote avonturiers en ontdekkingsreizigers van de twintigste eeuw. Zijn reiservaringen doorheen het Afrikaanse continent en het Midden-Oosten schreef hij neer in verschillende boeken die op de dag van vandaag nog steeds tot de verbeelding spreken.
Jeugd en vroege jaren
Wilfred Patrick Thesiger zoals zijn naam voluit luidde, werd als zoon van een Britse diplomaat op 3 juni 1910 geboren te Addis Abeba, de hoofdstad van wat destijds bekend stond als Abessinië, het huidige Ethiopië. In 1919 eindigden Wilfreds jeugdjaren aldaar abrupt toen zijn vader werd teruggeroepen naar Engeland. Zijn verdere jonge jaren groeide Wilfred op in Rottingdean, een stadje in het Engelse graafschap East-Sussex om vervolgens na zijn middelbare studies aan het prestigieuze Eton College en de universiteit van Oxford geschiedenis te studeren.
Zijn opvoeding en opleiding in Groot-Brittannië zorgde er echter niet voor dat Thesiger zijn zorgeloze jeugd vergat die hij in Addis Abeba als jonge knaap had doorgebracht. Het was dan ook niet verwonderlijk dat hij in april 1930 speciaal naar zijn geboortestad afreisde om er getuige te zijn van de kroningsceremonie waarbij Ras Tafari Makonnen onder de naam Haile Selassie werd uitgeroepen tot keizer van Ethiopië. Die gebeurtenis zou hem zijn verder bestaan bijblijven en verklaart wellicht voor een groot deel zijn latere voorliefde voor het Afrikaanse continent en het Midden-Oosten.
Thesigers reizen
Na zijn studies werd de lokroep om verre oorden te bezoeken Thesiger te sterk en besloot hij de wijde wereld in te trekken. Begin jaren dertig doorkruiste hij in Soedan de oostelijke uitlopers van de Sahara waarna hij verder trok richting Tsjaad en Kenia. Die zwerftocht werd onderbroken toen de Tweede Wereldoorlog ook volop het Afrikaanse continent bereikte. Samen met Soedanese en Britse troepen bevocht hij het Italiaanse invasieleger in Noord-Afrika. Het leverde hem het “Distinguished Service Order” op, een Britse militaire onderscheiding uitgereikt voor betoond voorbeeldig of heldhaftig gedrag.
In 1945, toen de oorlog eenmaal beëindigd was, hervatte Thesiger zijn zwerftochten. Ditmaal richtte hij zijn aandacht op de uitgestrekte woestijngebieden van het Arabisch schiereiland. Zo bereisde hij als één van de weinige westerlingen grote delen van Saoedi-Arabië, Jemen en Oman, waarbij hij het niet schuwde om de meest onherbergzame plaatsen te bezoeken. In de daaropvolgende jaren verplaatste zijn interesse zich naar Syrië en het aanpalende Irak waar hij geboeid raakte door de levenswijze van de lokale clans en stammen. Vervolgens reisde hij begin jaren vijftig af naar Centraal-Azië waar hij Afghanistan en Pakistan bezocht en onder andere in het grensgebied met Indië de Tharwoestijn doorkruiste.
De auteur Thesiger
Thesiger bundelde zijn reiswedervaardigheden in verschillende boekwerken die sinds hun publicatie nog altijd tot de top van de reisliteratuur behoren. In 1959 verscheen zijn eerste boek, “Arabian Sands”, waarin hij zijn reistribulaties neerschreef die hij tussen 1945 en 1950 had ondernomen in het Arabisch schiereiland. Vijf jaar later, in 1964, rolde zijn tweede werk “The Marsh Arabs” van de persen waarin hij op indringende wijze het leven schetst van de Arabische stammen die in de moerasgebieden van zuidelijk Irak een nomadisch bestaan leiden. In 1979 kwam zijn derde boek “Desert, Marsh and Mountain” op de markt, gevolgd in 1987 door een autobiografisch werk “The life of my choice”. Het boek werd in 1999 verfilmd door de Britse cineaste en televisieproducente Allison Chase. Naar het einde van zijn leven toe publiceerde Thesiger nog verscheidene reisverhalen zoals “The Danakil diary” (1996), “Among the Mountains” (1998) en “Crossing the Sands” (1999).
Hoe het Thesiger verder verging
In 1993, Thesiger was toen al 83 jaar oud, hield hij het reizen voor bekeken en schonk zijn uitgebreide fotocollectie van zijn talrijke zwerftochten aan het Pitt Rivers Museum in Oxford bekend voor zijn verzameling archeologische artefacten en antropologische vondsten. Twee jaar later, in 1995, werd hij door koningin Elisabeth II geridderd en mocht hij zich voortaan Sir Wilfred Thesiger noemen.
Wilfred Thesiger, de man die de halve wereld rondreisde en menig lezer met zijn reisverhalen in de ban hield, overleed de 24ste augustus 2003 op 93-jarige leeftijd in Croydon, een buitenwijk van Londen.