In Nederland is het traditie dat er op de laatste dag van het jaar oudejaarsconferences worden gegeven. Cabaretier Wim Kan was in 1954 de eerste die aan het einde van het jaar tijdens een conference terugkeek op de belangrijkste gebeurtenissen van dat jaar. Op 31 december 1954 kondigde de omroeper van de VARA de conference voor de radio als volgt aan:
Om samen het kleinkunstjaar uit te leiden, luisteren we vanavond naar Wim Kan die het uur zal vullen met eigen liedjes en conferences.
Het ging niet om een live-uitzending. De conference was enkele dagen eerder opgenomen in de kleine zaal van het Concertgebouw in Amsterdam. De show had de titel “Nou je weet wa’k wil zeggen”.
Deel van de eerste oudejaarsconference van Wim Kan
Er werden in de periode hierna nog niet ieder jaar conferences gegeven. Wim Kan verzorgde in de periode tussen 1954 en 1966 in totaal zes oudejaarsconferences, daarna volgden er twee van Seth Gaaikema (1969-1971) en vervolgens luidde Wim Kan nog vijf keer het oude jaar uit. Andere bekende cabaretiers die in het verleden oudejaarsconferences gaven zijn bijvoorbeeld Freek de Jonge, Youp van ’t Hek, Lebbis en Jansen en Claudia de Breij.
Tijdens oudejaarsconferences wordt niet alleen gelachen om de gebeurtenissen van het afgelopen jaar, maar is er vaak ook ruimte voor een serieuzere ondertoon. Cabaretiers gebruiken de shows regelmatig om maatschappelijke kwesties aan te kaarten of het (televisie kijkend) publiek aan het denken te zetten, wat soms gezien wordt als een vorm van preken. Misschien is dit niet zo verrassend, verschillende bekende cabaretiers die in het verleden de oudejaarsconference verzorgden groeiden namelijk op in een domineesgezin.