Kinderen van nazi-leiders
De meningen over architect Albert Speer, ontwerper van enkele grandioze en megalomane bouwplannen die Berlijn Hauptstadt der Welt zouden moeten maken, zijn steeds verdeeld geweest. Speer zelf stelde niet te weten wat hij had gedaan als hij door Hitler de opdracht had gekregen de gruweldaden uit te voeren die de nazi’s begingen.
Ton père s’appelait Hitler
…toegefluisterd hebben. Volgens sommige historici is dat onmogelijk, andere onderzoeken zouden wijzen op een genetische overeenkomst. Loret werkte naar eigen zeggen tijdens de Tweede Wereldoorlog, op bevel van Hitler zelf, als informant bij de Gestapo. Over zijn sympathieën hoeft dus geen onduidelijkheid te bestaan.
Lees ook: Mythes over Adolf Hitler
Edda Göring
Martin Adolf Bormann
Een ander petekind van Hitler, Martin Adolf Bormann, was de oudste van de tien kinderen van Martin Bormann, de hoge NSDAP-functionaris en secretaris van Hitler. Bormann stierf in 1945 onder onduidelijke omstandigheden. Zijn zoon, die als misdienaar werkte, werd door de Britten en Amerikanen gevangen genomen en ondervraagd over zijn vader. Ook zijn moeder werd ondervraagd, en stierf in de cel. Bormann zei niets te weten over de verblijfplaats van zijn vader, wat tot 1998 onopgelost is gebleven. De oudste zoon zelf werd in 1958 gewijd tot priester, en deed missiewerk in Belgisch Congo. Hij sprak later met Holocaustslachtoffers, en bezocht Israël. Hij stierf in 2013.
Wolf Rüdiger Hess
Wolf Rüdiger Hess, zoon van Rudolf Hess (van 1933 tot 1941 tweede plaatsvervangend Führer na Hermann Göring), werd geboren in 1937. Rudolf Hess probeerde in 1941 in het geheim een vredesverdrag met de Britten te sluiten, toen hij naar Schotland was gevlogen. Hij werd gevangen genomen, en na de oorlog berecht in Neurenberg. Hij werd veroordeeld wegens ‘misdaden tegen de vrede’, begaan vóór 1941. Van 1947 tot zijn dood in 1987 zat Hess in de Spandau-gevangenis in Berlijn.
Gudrun Burwitz
De dochter van Heinrich Himmler, leider van de SS en een van de belangrijkste bedenkers van de vernietiging van de joden, bleef eveneens haar vader trouw, hoewel dat in haar geval wat minder sympathiek overkomt. Gudrun Margarete Elfriede Emma Anna Burwitz (née Himmler), koosnaam ‘Püppi’, had een zeer goede band met haar vader, die haar overal mee naartoe nam, inclusief de concentratiekampen. Ze weigerde de dood van haar vader in mei 1945 als zelfmoord te zien: hij zou zijn vermoord door de Britten.
Na de oorlog bleef Gudrun sterke nazisympathieën houden. Ze trouwde met een prominent lid van de extreemrechtse NPD, en onderhield goede banden met de weduwe Rost van Tonningen, ook actief in nazikringen na de oorlog. Ze zet zich nog steeds in voor oud-nazi’s die worden vervolgd.
Lees ook: Koetjes en kalfjes van SS-leider Heinrich Himmler
De kinderen Goebbels
Verreweg het meest tragisch is het lot van de kinderen van Joseph Goebbels. Deze spindocter van Hitler trouwde in 1931 met Magda Ritschel, die al een huwelijk erop had zitten, en al een zoon had gekregen, genaamd Harald Quandt. De familie Quandt was succesvol in de industrie en heeft tot op de dag van vandaag een belang van 46% in de autofabrikant BMW. De halfbroertjes en –zusjes van Harald Quandt, verwekt door stiefvader Joseph Goebbels, propagandaminister van Hitler en zeer prominent nazileider, troffen het minder.
Zelfmoord
Toen eind april 1945 de situatie voor nazi-Duitsland onhoudbaar was geworden, de Sovjets Berlijn hadden ingenomen, en Hitler al zelfmoord had gepleegd, besloten papa en mama Goebbels dat ook zij zichzelf van kant zouden maken. De zeer fanatieke nazi’s Joseph en Magda vonden het echter ondraaglijk om te denken dat hun kinderen Hildegard, Helga, Helmut, Hedwig, Heidrun en Holdine in een wereld zonder nationaalsocialisme zouden opgroeien. Op 1 mei 1945 voerden zij hun kinderen, in de leeftijd van 0 tot 8 jaar oud, in sommige gevallen mogelijk met geweld, zoals uit de autopsie door de Sovjets zou hebben gebleken, cyanidepillen. Daarna pleegden de ouders ook zelfmoord.
Tragisch aan de dood van deze zes kinderen is dat hun ouders geen vertrouwen in ze hadden. Ze hadden zich kunnen ontpoppen tot een Wolf Hess of een Gudrun Himmler, vechtend voor de nalatenschap van hun vaders. Of misschien tot een Hilde Speer, die zich juist afkeerde van haar vader.
De moord op de zes kinderen is slechts een hele kleine voetnoot in de gruwelijke geschiedenis van het Derde Rijk, maar wel een symbolische: de kinderen van nazi-Duitsland moesten verder leven, en zouden verder leven. Hitler wilde zijn volk meesleuren in zijn val, omdat het dat verdiend zou hebben. Het echtpaar Goebbels wilde de kinderen behoeden voor de nachtmerrie zonder nazi’s. Maar de Duitsers die nu vluchtelingen opnemen, tonen daarmee aan dat het land zich hersteld heeft van de enorme, duistere puinhoop die het was in het voorjaar van 1945.
Meer Tweede Wereldoorlog
Boek: Hitlers handlangers. Een sinister gezelschap
