Naar aanleiding van de tweehonderdste verjaardag van het overlijden van de schilder Pieter-Jozef Verhaghen liep in 2011 in het Leuvense M-Museum en in de prestigieuze norbertijnenabdij van Park te Heverlee een tentoonstellingsproject dat de verschillende aspecten van Verhaghens leven en werk belichtte.
Een nadere kennismaking
Als succesvol schilder legde hij zich voornamelijk toe op grote historiestukken met religieuze en mythologische thema’s. Tot zijn voornaamste opdrachtgevers behoorden dan ook heel wat kerken en abdijen, waardoor hij zonder meer in de voetsporen trad van de grote Vlaamse meesters en tevens de traditie volgde van wat in de kunst gangbaar was tijdens de contrareformatie. Verhaghen groeide daardoor uit tot één van de laatste kunstenaars die de Vlaamse School van de zeventiende eeuw navolgden, meer bepaald naar het voorbeeld van kunstschilders zoals Pieter Paul Rubens (1577-1640) en Gaspard de Crayer (1584-1669).
Contradictorisch genoeg markeerde hij echter ongewild ook het einde van deze usance. De plotse afschaffing van de reguliere geestelijken door de paternalistische hervormingspolitiek van Jozef II (1741-1790) op het einde van de achttiende eeuw, samen met de onrust van de Brabantse omwenteling (zie ook artikel: De Boerenkrijg) en uiteindelijk de inlijving van onze gewesten door de Fransen zorgden ervoor dat het marktsegment waarvoor Verhaghen voornamelijk werkte dusdanig drastisch verkleinde waardoor hij ten slotte zonder opdrachten kwam te zitten. Daarbij kwam nog dat grote historiestukken in het begin van de negentiende eeuw als oubollig werden beschouwd en door de meeste kunstliefhebbers omzeggens helemaal niet meer in trek waren.

Het tentoonstellingsproject onder de loep
Daarnaast kan de bezoeker er diverse salons bezichtigen waarin voor de gelegenheid kleinere en minder bekende schilderijen van Verhaghen uit het museumdepot van de abdij tijdelijk worden uitgestald.
De combinatie van dit tentoonstellingsevenement op twee verschillende locaties maakt het voor de geïnteresseerde bezoeker zonder meer uitermate fascinerend omdat telkens andere facetten van Verhagens werk onder het voetlicht worden geplaatst en daardoor een goed inzicht wordt geboden op het leven van een kunstenaar die ervoor koos om in het spoor van Rubens te treden…