Over de dood van Kennedy gaan allerlei verhalen rond. Samenzweringstheorieën. Velen zijn van mening dat moordenaar Lee Harvey Oswald onmogelijk in zijn eentje kan hebben geopereerd. Veel heeft deze man – die op 22 november 1963 in Dallas met enkele geweerschoten een einde maakte aan het leven van president John F. Kennedy – zelf niet over de moord kunnen verklaren. Twee dagen na zijn gruwelijke daad werd hij zelf namelijk het slachtoffer van een moordaanslag.
De titel van het boek is eigenlijk een beetje misleidend. Want net zoals in de [LINK] beroemde miniserie uit 1983 [/LINK] begint het verhaal in 1961 als Kennedy beëdigd wordt als de vijfendertigste president van de Verenigde Staten. Het boek vertelt vervolgens over het hele presidentschap van JFK, dat door toedoen van Lee Harvey Oswald dus veel korter duurde dan gedacht. De auteurs staan verder stil bij de jonge jaren van de president en uiteraard komt ook de geschiedenis met de PT-109 aan bod. Kennedy voerde in 1943 als luitenant het bevel over deze motortorpedoboot die door een Japanse torpedobootjager werd geramd. Het schip brak letterlijk in tweeën en Kennedy wist hierna, samen met enkele bemanningsleden, op een bijzondere manier te overleven. Het was ook tijdens oorlogsgeschiedenis dat Kennedy voor het eerst aantoonde over leiderschapskwaliteiten te beschikken.
Op de cover van de Nederlandse vertaling van het boek van O’Reilly en Dugard staat trots: New York Times No.1 Bestseller. Dat het boek in Amerika een succes werd is niet zo´n heel grote verrassing. Natuurlijk, Bill O’Reilly is een van de bekendste televisiepersoonlijkheden van Amerika en hij heeft het boek op tv uitgebreid kunnen promoten, maar ook zonder zijn naam was het boek waarschijnlijk een groot succes geworden. Dat verdient het boek in ieder geval wel. Killing Kennedy leest namelijk als een trein en neemt de bezoekers mee langs de belangrijkste momenten uit de Witte Huis-periode van de Kennedy’s.
Het eerste grote probleem waar de president mee te kampen kreeg was het zogenaamde Varkensbaai-incident waarbij een groep Cubaanse ballingen, gesteund door de CIA, in 1961 probeerde het communistische bewind van Fidel Castro omver te werpen. Dat de president tijdens deze eerste crisis zeer grote fouten maakte is bekend, en dat wordt ook duidelijk gemaakt in het boek. Kennedy was aanvankelijk besluiteloos en nam daarna halve en dubieuze maatregelen.
Het zijn niet alleen de grote politieke verhalen (zoals het Varkensbaai-incident, de Cuba-crisis, Vietnamoorlog, de burgerrechtenbeweging en het bezoek aan de Berlijnse Muur) die in het boek aan bod komen. Er is ook veel aandacht voor het persoonlijk leven van Kennedy. Zo komen bijvoorbeeld de grote feesten aan bod en passeren bekende figuren als Marilyn Monroe, Frank Sinatra en Greta Garbo, de actrice die als laatste in het Witte Huis met de president dineerde.
De lezer leert Kennedy kennen als een (gek genoeg) sympathieke rokkenjager. Een katholieke rokkenjager voor wie het gezin tegelijkertijd heilig is. Ook is er veel aandacht voor zijn relaties met Sovjet-leider Nikita Chroesjtsjov, broer Bobby Kennedy en vice-president Lyndon B. Johnson. Die laatste wordt in het boek overigens met wel heel veel passie weggezet als een glijerige machtswellusteling.
Een van de vele subtiele rode draden in dit boek is het verhaal van de burgerrechtenbeweging. Want tijdens zijn presidentschap kreeg Kennedy onder meer te maken met de opkomst van Martin Luther King. De president schaarde zich uiteindelijk achter de burgerrechtenbeweging en mede hierdoor werden er bij de beveiligingsdiensten nogal wat wenkbrauwen gefronst toen de president eind 1963 bekendmaakte een bezoek te willen brengen aan enkele steden in Texas, waaronder het vijandelijke Dallas waar hij uiteindelijk vermoord zou worden.
“Voor hem bestaan nog slechts tegenpolen: voor altijd gelukkig samenleven, of de president van de Verenigde Staten vermoorden.”
Killing Kennedy presenteert het verhaal van JFK als human interest-verhaal. Wie het leest ziet het verhaal helemaal voor zich. Het lijkt een filmscript en zoals dat bij goede films gaat neemt het tempo van het boek toe naarmate de climax nadert. Een boek om, als je een beetje tijd hebt, in een ruk uit te lezen.
