De Zwitserse biochemicus Johann Friedrich Miescher is de geschiedenisboeken ingegaan als de ontdekker van het DNA (ook wel desoxyribonucleïnezuur). De Zwitser deed zijn ontdekking in 1869.
In deze periode leeft in de wetenschap het idee dat de cel de basis vormt van het leven. Onder meer wetenschappers als Louis Pasteur en Joseph Lister verkondigen dit. Gedreven door deze wetenschappers besluit Friedrich Miescher aan de universiteit van Tübingen deze basiseenheid te gaan onderzoeken.
Miescher richt zich met name op de lymfe, een vloeistof die onder andere de voeding van verschillende weefsels verzorgt en de door deze weefsel verbruikte stoffen afvoert. Bij toeval ontdekt Johann Miescher in 1869 een stof die niet wil oplossen. Het blijkt om DNA te gaan. Enkele jaren later, in 1871, publiceert de Zwitser voor het eerst over zijn vondst.
