Peter van Gent, Vlaamse franciscaner monnik die missionariswerk verrichtte in het huidige Mexico.
Peter van Gent wordt rond 1480 geboren in Aaigem, een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. Dit waarschijnlijk onder de naam Peeter van der Moere. Volgens sommigen is hij een bastaardzoon van Maximiliaan I van het Heilige Roomse Rijk. Later wordt hij bekend onder de naam Pedro de Gante en Pieter van Gent.
Van Gent woont enige jaren als franciscaner monnik in een klooster in Gent en reist in 1522 samen met twee andere missionarissen naar het huidige Mexico, dat twee jaar daarvoor door de Spanjaarden is veroverd op de Azteken. De missionarissen komen aan in Tenochtitlan, de hoofdstad van het Aztekenrijk, en zijn vast van plan daar het evangelie te verkondigen. De Vlaming laat een groot aantal kerken bouwen. Daarnaast sticht hij de school van San José de los Naturales, de eerste door Europeanen gestichtte school in Amerika.
De inzet van Pieter van Gent blijft niet onopgemerkt. Karel V laat weten dat hij de missionaris wil benoemen tot bisschop van Mexico. Van Gent bedankt echter voor deze promotie. Hij zegt liever een ‘eenvoudige minderbroeder’ te blijven.
Kerstening
In de ogen van de monnik is het van het grootste belang dat de Azteken zich bekeren tot het christendom. Om dit te bereiken laat hij zonen van inheemse leiders naar zich toebrengen. Deze sluit hij vervolgens op zodat hij ze intensief kan onderwijzen over het christendom. Om in contact te kunnen komen met de Azteken maakt Peter van Gent zich hun taal, het Nahuatl, eigen. Tijdens zijn verblijf in Mexico werpt hij zich op als beschermer van de indianen tegen de wreedheid van de conquistadores (veroveraars) uit Spanje. Hij schrijft onder meer brieven naar het hof waarin hij klaagt over de hoge belastingdruk voor de inheemse bevolking en hij de in zijn ogen gruwelijke praktijken van de Spaanse kolonisten aan de de kaak stelt.
Van Gent blijft tot zijn dood in Mexico. Op 19 april 1572 overlijdt hij.
Missionaris Peter van Gent wordt in 1988 zalig verklaard door paus Johannes Paulus II. Tijdens de verkiezing van ‘De Grootste Belg’ in 2005 eindigt de franciscaner monnik als negenennegentigste.