Stormvloed rond de Zuiderzee in 1916 waarbij op Marken zestien mensen om het leven kwamen. De overstromingen zorgden voor een versnelling van het aannemen van de Zuiderzeewet die leidde tot de afsluiting van de Zuiderzee.
Tijdens de storm op 14 januari 1916 breken op verschillende plekken langs de Zuiderzee de dijken door. Een groot deel van de Zuiderzee-kust loopt onder water. Vooral het eiland Marken loopt schade op, de zeedijk wordt over 1,5 kilometer weggeslagen, zestien mensen komen om het leven. Maar ook andere provincies rondom de Zuiderzee worden getroffen. De Anna Paulownapolder in Noord-Holland overstroomt en de Gelderse Vallei staat onder water. Alleen de Veluwe loopt weinig schade op, door de hoge ligging.
De volgende plaatsen ondervinden schade door de ramp: Eemnes, Oostzaan, Zaandam, Purmerend, Marken, Volendam, Uitdam, Monnickendam, Zwolle, Elburg, Ransdorp, Zunderdorp, Nijkerk, Anna Paulowna, Meppel, Schellingwoude, Durgerdam, Watergang, Buiksloot, Spakenburg, Ridderkerk, Broek in Waterland, Baarn, Muiden, Muiderberg, Edam en Kleine Sluis. Enkele dagen na de ramp bezoekt koningin Wilhelmina de getroffen gebieden.
Zuiderzeewet
Het grootste gevolg van de overstroming was de versnelde invoering van de Zuiderzeewet, ontworpen door ingenieur Cornelis Lely. Die wet regelde de drooglegging van de Zuiderzee. Deze drooglegging moest niet alleen extra landbouwgronden opleveren en de kustlijn verkleinen, het zou bovendien soortgelijke overstromingen voorkomen. Sommige historici betwijfelen zelfs of die wet er wel was gekomen zonder de stormvloed.
