Volgens Franse wetenschappers was de prehistorische mens in staat succesvol ledematen te amputeren. Ze vonden hiervoor bewijzen in een prehistorisch graf.
De onderzoekers van het Institut National de Recherches Archeologiques Préventives (INRAP) vonden ten zuiden van Parijs een graf met daarin de overblijfselen van een oudere man. Uit onderzoek blijkt dat de linker onderarm van deze man ongeveer 6900 jaar geleden deskundig werd geamputeerd. De ‘prehistorische artsen’ zouden hierbij gebruik hebben gemaakt van een scalpel van vuursteen. Na de amputatie werd de wond mogelijk met geneeskrachtige planten behandeld zodat geen infectie optrad.
De vondst werd gedaan in Buthiers-Boulancourt, een plaats ongeveer zeventig kilometer ten zuiden van het huidige Parijs. De wetenschappers hebben hun onderzoeksresultaten gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Antiquity.
De ontdekking werpt mogelijk nieuw licht op de geschiedenis van de chirurgie. Recent werden in Duitsland en Tsjechië ook al vondsten gedaan die wijzen op prehistorische amputaties.
Het graf van de prehistorische man dat ten zuiden van Parijs gevonden is, was twee meter lang. Dat is groter dan de meeste graven die in dit gebied gevonden zijn. Bovendien vonden de onderzoekers in het graf een bijl, een stuk vuursteen en overblijfselen van een jong dier. Allemaal signalen die erop wijzen dat de man een hoge status had.
De onderzoekers zijn er van overtuigd dat de mensen die de onderarm amputeerden veel kennis van zaken hadden. Ze gaan er echter niet van uit dat ze fulltime arts waren, zoals de artsen van vandaag de dag.
Bij het onderzoeken van de botten van de man zijn geen sporen aangetroffen van een infectie. De wetenschappers vermoeden daarom dat de wond na de amputatie werd schoongemaakt en behandeld met planten, mogelijk met salie. De patiënt, een strijder die mogelijk gewond raakte door een val of aanval van een dier, overleefde de operatie. Volgens de onderzoekers leefde hij na de ingreep nog enkele maanden en misschien zelfs een paar jaar. De inhoud van het graf heeft aangetoond dat de man ook zonder zijn linker onderarm onderdeel bleef van de samenleving waartoe hij behoorde en dus niet werd uitgesloten vanwege zijn handicap.
