Gerard Kamp
Het is een vertederend tafereel: vier jongetjes poseren gniffelend voor de camera. Een heeft zijn armen om zijn twee vrienden heen geslagen. Ze lijken verlegen, maar ook nieuwsgierig, écht bang voor de camera zijn ze niet. Misschien dat de fotograaf een grapje maakte, ze lachen in ieder geval vrolijk.
Dik Trom bijvoorbeeld was een personage uit een kinderboek dat veel kattenkwaad uithaalde. Het stond in sterk contrast met het oude kinderboek De brave Hendrik (1810) waarin gehoorzaamheid als belangrijkste deugd werd gepresenteerd.
‘Veel mensen noemen hem de brave Hendrik, omdat hij zo gehoorzaam is, en omdat hij zich zo vriendelijk jegens ieder gedraagt. Hij doet nooit iemand kwaad. Er zijn wel kinderen, die hem niet liefhebben. Ja, maar dat zijn ook ondeugende kinderen. Alle brave kinderen zijn graag bij Hendrik. Kinderen, die met Hendrik omgaan, worden nog braver, want zij leren van hem, hoe zij handelen moeten. Als Hendrik zo braaf is, dan zal hij ook zijn ouders wel liefhebben. Alle brave kinderen hebben hunne ouders lief. Ja, hij heeft zijn ouders zeer lief, daarom is hij ook altijd zo vrolijk en vergenoegd’.
Dik Trom daarentegen deed precies wat niet mocht: ‘Dik ging vooruit, en alle jongens, behalve Bruin, volgden hem. Weldra waren zij, waar zij wezen moesten. Ze hielden zich doodstil, want voor den veldwachter hadden zij niet weinig ontzag. […]
“Zeg jongens, nu moet je allen op een flinken afstand gaan staan, zodat je dadelijk de vlucht kunt nemen, als de veldwachter buiten komt. Wanneer hij je dan hoort lopen, denkt hij natuurlijk, dat een van jullie de dader is. Op die manier heeft hij in mij geen erg, en jullie kan hij toch niet krijgen. Wat zal hij dan kwaad worden!”
Het was het begin van een nieuwe fase in de Nederlandse geschiedenis waarin er meer aandacht kwam voor de ontwikkeling van het kind
Boek: Vergeten Nederland – Gerard Kamp
Andere fragmenten:
De jagers van De Wilde Faisanterie (1896)
Krengenslagers uit Wijhe (1912) – “Giftmengers der openbare gezondheid”
Dit is een fragment uit het boek Vergeten Nederland in beelden en gebeurtenissen. In dit fotoboek geeft colorist Gerard Kamp het verleden letterlijk kleur. Spontane foto’s van mensen en hun omgeving waren zeldzaam aan het eind van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw. Er werden toen voornamelijk statige portretfoto’s gemaakt. Maar fotografen als Jacob Olie en James Higson legden zich juist toe op het fotograferen van het leven van alledag. Gerard Kamp selecteerde uit hun en andere archieven de mooiste beelden, gemaakt zowel in de stad als op het platteland, en kleurde die pixel voor pixel in. De ingekleurde beelden zijn voorzien van korte essays, die het beeld in de tijd plaatsen.Welke kleur ogen had Charles Darwin?
Bekijk dit boek bij:
