Veertig jaar geleden werd het beroemdste muziekfestival aller tijden gehouden: Woodstock.
Woodstock 1969. Onder het motto “three days of peace and music” kwamen meer dan 400.000 mensen samen op een weide in Bethel, een plaatsje in de buurt van Woodstock. Drie beroemd geworden dagen: 15,16 en 17 augustus 1969.
Het festival was georganiseerd door John Roberts, Joel Rosenman, Artie Kornfeld en Michael Lang. Aanvankelijk was het de bedoeling het festival in Wallkill te houden, een stadje ongeveer honderd kilometer verwijderd van New York. Juli 1969 bleek echter dat het festival daar niet gehouden kon worden. Inwoners van het plaatsje hadden met succes geprotesteerd tegen de komst van het muziekfestijn. Veel bands waren echter al geboekt en in allerijl moest uitgeweken worden naar een andere locatie. De organisatoren sloten een deal met melkveehouder Max Yasgur. Voor een bedrag van 75.000 dollar kon gebruik gemaakt worden van 2,4 vierkante kilometer van zijn land in Bethel.
Men ging er van uit dat er ongeveer 200.000 mensen naar het festival zouden komen, maar dat werden er veel meer. Het uiteindelijke bezoekersaantal kwam ruim boven de 400.000 uit. De bezoekers kregen in totaal 32 acts voorgeschoteld.
‘Peace and music’
De organisatoren kozen voor het motto “three days of peace and music” en Woodstock verliep ook behoorlijk rustig. Er waren weinig gewelddadigheden en opstootjes. Gezien het feit dat de organisatie niet berekend was op de enorme toeloop kan dat opvallend genoemd worden. Wegen in de omgeving van het festivalterrein raakten verstopt en het leger werd gevraagd de menigte aan brood en water te helpen.
Hoewel het festival qua toestroom een enorm succes was schoten de organisatoren er flink bij in. Een groot deel van de toegestroomde hippies had geen entreegeld betaald. Dit kwam later goed. Platenverkoop en inkomsten uit de film Woodstock die in 1970 uitkwam leverden uiteindelijk meer dan voldoende geld op.
Aan het motto ‘vrede en muziek’ had het woord modder toegevoegd kunnen worden. Het was slecht weer.
Meer dan alleen een muziekfestival
Twee jaar na de beroemde Summer of Love (1967) waarbij veel hippies zich, onder meer uit protest tegen de oorlog in Vietnam, in San Francisco hadden verenigd, was Amerika nog altijd in oorlog. De Vietnam-oorlog escaleerde en wie naar het nieuws keek zag vooral veel beelden van demonstraties en oorlogsgeweld voorbij komen. De protestliederen vonden een groot publiek. Jimi Hendrix bracht uit protest tegen de Amerikaanse Vietnampolitiek een beroemd geworden parodie op het Amerikaanse volkslied. Woodstock werd een manier om gezamenlijk uitdrukking te geven aan de onvrede. Het kon anders, meenden veel hippies.
Jimi Hendrix was zeker niet de enige die een beroemd geworden optreden gaf op Woodstock. Enkele andere namen die acte de presence gaven zijn Joni Mitchell, The Who, Joe Cocker, Melanie, Joan Baez, Santana en Crosby, Stills, Nash & Young.
Bob Dylan die in de buurt van het fesitvalterrein woonde speelde in 1969 overigens niet op Woodstock. Hij zou onderhandelingen met de organisatoren hebben afgebroken toen zijn zoon ziek werd. Volgens een andere lezing vroeg hij te veel geld waardoor de organisatoren afhaakten.
Michael Lang, een van de organisatoren van Woodstock 1969, was van plan de veertigste verjaardag te vieren met een groot herdenkingsconcert. Vanwege een gebrek aan sponsors kreeg hij dit echter niet van de grond.
