Engelen en dus zeker ook aartsengelen, waarvan de aartsengel Michaël (Sint-Michiel) ongetwijfeld de meest populaire is, liggen bij de meeste gelovigen nog steeds goed in de markt. Niet vreemd dus dat in het verleden heel wat steden deze aartsengel als hun patroonheilige op een voetstuk plaatsten. Ook Brussel koos kort na het ontstaan van de stad voor de aartsengel Michaël als beschermheilige.
Cultus en iconografie

Daarnaast is hij de aanvoerder van Gods Legerschare bij de strijd tegen de afvallige engelen van Lucifer en dus in extenso zowat de beschermer van de gelovigen.
De verering van de aartsengel gaat terug tot het begin van de vierde eeuw. Niet echt verwonderlijk, want in diezelfde periode werd voor het eerst het christendom onder keizer Constantijn de Grote (280-337) gedoogd en enkele decennia later onder Keizer Theodosius (346-395) als officiële staatsgodsdienst uitgeroepen.
Toch was het in Byzantium, het latere Constantinopel en het huidige Istanbul, dat Sint-Michiel voor het eerst echt werd vereerd. In de beginne werd hij in de iconografie voorgesteld als een frêle, baardloze jongeling in een lang gewaad zonder enige speciale attributen. Onder de nog steeds Hellenistische invloed van het latere Oost-Romeinse Rijk werden hem naar analogie van Niké, de godin van de overwinning, vleugels aangemeten.

Ondertussen evolueerde echter ook in de kunst de iconografie van onze aartsengel. Van een baardloze jongeling met vleugels kreeg hij al naargelang de richting die men in de kunst wou benadrukken een reeks attributen toegekend.
Heel snel werd hij uitgedost in een Romeins tunica al dan niet gewapend met een zwaard of lans. In de middeleeuwen veranderde zijn outfit soms in een harnas en werd ostentatief ook zijn overwinning op het kwade uitgebeeld onder vorm van een verslagen draak. Opmerkelijk hierbij is dat ook de uitbeelding van het kwade een evolutie doormaakte: eerst meestal een slang of draak, nadien een meer hybride vorm van een monsterwezen met zelfs menselijke trekjes.

Met als het ware dergelijke geloofsbrieven is het dan ook niet moeilijk te begrijpen dat Brussel al heel snel koos om zich onder de banier van de aartsengel Michaël te scharen en hem uit te roepen tot patroonheilige van de stad.