Een kolonel vertelde de Franse historicus Henry Havard eind negentiende eeuw hoe de militairen in Harderwijk op straat werden aangespoord tot consumptie, om ze tot de laatste stuiver uit te knijpen. Naast kroegen stikte het van de bordelen. ‘Er zijn op verschillende plekken in de stad kijkgaten teruggevonden in wanden en vloeren van oude huizen.’
Nederlandse militaire inlichtingendiensten stuurden er tijdens de Indonesië-oorlog (1945-1950) moordcommando’s op uit om tegenstanders te liquideren. Dat meldt historicus Rémy Limpach in zijn boek 'Tasten in het duister'.
De familie Kessler bracht de grondleggers voort van twee van de grootste Nederlandse ondernemingen: Koninklijke Shell en Hoogovens. Daarmee stond ze aan de basis van een nieuwe wereld, gebouwd op olie en staal. In Nederlands-Indië hoopten de Kesslers rijk te worden, maar hun plannen voor plantages en andere ondernemingen liepen op niets uit en eindigden steevast in ruzie. Dit veranderde
Wat betreft buitensporig geweld was de Indonesië-oorlog (1945-1950) aan Nederlandse kant één grote doofpot. Dat kwam onder meer doordat het leger in vergaande mate de informatie over dat geweld beheerste. Ook kwam het doordat deze oorlog wortelde in het kolonialisme van vóór 1942.
Kakhusie (toilet), bonci (boontje) strieker (strijkijzer) en oralosu-va (horloge) zijn enkele Sri Lankaanse woorden die herinneren aan de ‘Hollandse tijd’. De huidige Dutch Burghers vieren nog Sinterklaas, de Kerstman komt op bezoek en ze hebben een eigen club. Deze nazaten van de Hollandse VOC zijn trots op hun afkomst.
Veel Nederlanders hebben een persoonlijke band met Indonesië. Maar paradoxaal genoeg lijken de herinneringen aan het verleden dat Indonesië en Nederland delen in relatief korte tijd uit het collectieve geheugen te zijn gewist.
‘Ik word misschien niet opnieuw geboren, maar als dat wel het geval is, word ik graag geboren in een scavengers-familie, zodat ik hen kan verlichten bij hun onmenselijke, ongezonde werk; het moeten rondsjouwen met menselijke uitwerpselen.’ - Mahatma Gandhi
Er gaan geruchten dat India van plan is de landsnaam te veranderen. In de toekomst zou het land mogelijk Bharat genoemd moeten worden. Recent verstuurde het land in ieder geval een uitnodiging voor een diner ter gelegenheid van de G20-top in New Delhi. Die werd door president Droupadi Murmu niet ondertekend met de gebruikelijke titel 'president van India' maar met
Twee kwesties zorgden steeds weer voor verdeeldheid binnen het Indiase nationalisme. De eerste had met de middelen te maken. Met welke middelen moesten de nationalisten hun doel – de hervorming en later het einde van de Britse heerschappij – nastreven? Het tweede twistpunt ging over identiteit.
Over het feit dat haar vader een van de oprichters was van de Nieuwe Indische Beweging, een net als de NSB op het nationaal-socialisme en fascisme geënte beweging, heeft Haasse nooit geschreven.
Na de razendsnelle verovering van Nederlands-Indië door het Japanse Keizerlijke leger, capituleerde het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL) op 9 maart onvoorwaardelijk. Althans, bijna het hele KNIL. Op 19 februari was Japan het eiland Timor binnengevallen. Vervolgens voerden KNIL en Australische eenheden op Tirmor een guerrillastrijd. Zij gaven aan de capitulatie geen gehoor.