Direct na de bevrijding besloten de Canadezen het ontruimde Kamp Vught te gaan gebruiken als interneringskamp voor collaborateurs. Iedereen die met de Duitsers had samengewerkt, in wat voor vorm dan ook, werd opgepakt en opgesloten.
Als geschiedschrijving een weerspiegeling is van een gesprek van een natie met zichzelf, dan is het de vraag waarom de Britten zo moeilijk afscheid kunnen nemen van de eeuw van Victoria.
Arie van den Berg verzamelde voor zijn boek 'Liegbeesten' boeiende verhalen uit het verleden over (vaak monsterachtige) dieren, halfmensen, verminkten en zeemonsters, die door hen angst in te boezemen het leven van vele mensen zuur hebben gemaakt. Zijzelf kwamen er vaak ook niet goed van af: ze werden gevierendeeld, opgehangen, gemarteld of met zwaard, speer of ander wapen gedood, aldus
Het nieuwe boek van de historicus Arnout van Cruyningen heet Het huis van Thorbecke, maar het begint al in 1464. In dat jaar vond in Brugge de eerste vergadering plaats van de Staten-Generaal, een bijeenkomst van gedeputeerden van alle staten die tot het Bourgondische rijk behoorden.
‘De Reichsführer verwacht niet bepaald dat je nu onmiddellijk, daar in het vroegere Polen, trouwt. Maar hij dringt er wel op aan dat je tijdens de lente een ernstige inspanning levert om een bruid te vinden. Tegen eind mei verwacht hij dat je verloofd bent’.
Hoe weet je of je de feiten goed weergeeft als je een biografie over PVV-leider Geert Wilders schrijft? Niet, eigenlijk. De vrijheidsvereniging blinkt bepaald niet uit door openheid of toegankelijkheid. De enigen die hun ei kwijt willen zijn ex-PVV’ers die niets meer met de partij te maken willen hebben. Of erger nog: die gedreven worden door rancune.
Vraag een Vlaming losweg wat zijn of haar associaties zijn met Wallonië, en het allereerste dat naar alle waarschijnlijkheid opkomt is: ‘de Ardennen’. Daarna volgt niet zelden de ‒ veel minder flatterende ‒ associatie met een volk en politieke klasse van verstokte socialisten die het vertikken om ook maar één woord Nederlands te spreken en van aso’s die in het
Over de eerste fase van de Tachtigjarige oorlog – de Opstand – is veel geschreven. Dat het drama van die jaren nog steeds een snaar kan raken blijkt uit de ' Kroniek van Groningen' die tijdgenoot Eggerik Egge Phebens kort voor 1600 schreef.
Op zijn oranje fiets met niet al te beste banden rijdt historicus, journalist en columnist Philip Dröge vanuit New York langs een reeks plaatsen, waar vanaf de vroege zeventiende eeuw immigranten uit Nederland neerstreken. Ze bouwden er huizen en kerken en sloten uitgekookte verdragen met de oorspronkelijke bewoners. Ze namen hun taal, gewoonten en religieuze overtuigingen mee en hielden er
Kunsthandelaren zijn de kneusjes van de kunstgeschiedenis. Hun blazoen en reputatie zijn immers niet ongeschonden. Niet onterecht. Maar hun leven is wel spannend, vindingrijk, interessant, uitdagend, besprenkeld met champagne en schoonheid, maar ook intriges en gesjoemel. Zo is het ook voor Ernest Gambart (1814-1902), geboren in Kortrijk maar een kunstspeler op de Europese en internationale markt.